Ο Ντάνιελ στο Μαρούσι
Όχι ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις ο ηθοποιός, αλλά ο τυφώνας που πέρασε πάνω από το Θεσσαλικό κάμπο και μας έκαψε ολονών τη γούνα και όχι μόνο των ντόπιων που έχασαν ζωές, ακίνητα, καλλιέργειες και ζώα. Και καθίστε ως αρμόδιοι να σκεφτείτε λύσεις, διότι διάβασα ότι μετά από εδώ πέρασε από τη Λιβύη, όπου έχασαν τη ζωή τους 3.000 άτομα μέχρι τη στιγμή που γράφω αυτό το σημείωμα και ευτυχώς δεν πέρασε πάνω από το Δήμο Αμαρουσίου που είναι πάντα έτοιμος απέναντι στις κακοκαιρίες του χειμώνα και τις φωτιές του καλοκαιριού.
Το Μαρούσι λοιπόν, όπως γράφει και ο φίλος μου ο Γιώργος Πάλλης στην εισαγωγή του βιβλίου «Μαρούσι» (εκδόσεις Αμαρυσία, 2004, σελ. 11) και σχολιάζω σε παρενθέσεις, «χαρακτηρίζεται από ένα μεγάλο ρέμα που διανύει όλη την έκτασή του με άξονα από ΒΑ προς ΝΔ το οποίο ενισχυόταν και από μικρούς χειμάρρους (σ.σ.: Μην εφησυχάζετε από το Ενισχυόταν). Το ρέμα ξεκινά (σ.σ.: Να, και ο παρών χρόνος) από τη σημερινή συνοικία της Νέας Λέσβου, λίγο ανατολικά του κτήματος Βορρέ, σε θέση όπου μέχρι το 1991 τουλάχιστον, υπήρχε μικρή φλέβα νερού (σ.σ.: Μόνο «φλέβα»; Εδώ έχει πλατάνια η πλατεία Κασταλίας και η Βασ. Σοφίας που δεν τα ποτίζουμε ποτέ). Από εκεί αρχίζει να σχηματίζεται κοίτη που κατέρχεται προς ΝΔ, κάμπτεται Ανατολικά, περνά ανάμεσα από τον Άγιο Αθανάσιο και τον Άγιο Ελευθέριο (σ.σ.: Απ’ όπου η Αμαρυσία, με τη νεροποντή του 2013 είχε δημοσιεύσει μια φωτογραφία με δύο παιδιά που έκαναν κανό) τέμνει κάθετα τη λεωφόρο Κηφισιάς (σ.σ.: Στο σημείο που είχε γίνει πάρκινγκ και με τη νεροποντή του 2018 βυθίστηκαν τα ΙΧ και γίναμε διάσημοι στις ειδήσεις των οκτώ) και συνεχίζει πάλι προς τα ΝΔ, ώσπου συναντά τη ρεματιά Χαλανδρίου(…)».
Στο σημείο αυτό, σταματάω την ανάγνωση της Εισαγωγής του Γ. Πάλλη και συμπληρώνω: Πριν συναντήσει τη ρεματιά Χαλανδρίου, περνάει κάτω από τη λεωφόρο Κηφισιάς, συνεχίζει πίσω από την οθόνη του «Σινε Μίμης Φωτόπουλος» και την παιδική χαρά που αποτελούν επιχωμάτωση του ρέματος, περνά πίσω από το Μέγαρο ΟΤΕ, λίγο πιο κάτω τέμνει κάθετα την οδό Διονύσου και φαίνεται να το σταματά η Αττική Οδός, που όμως κι αυτή βρίσκεται σε χαμηλότερο επίπεδο και επανεμφανίζεται παράλληλα με την Πρωταγόρα να τέμνει κάθετα την Αμαρυσίας Αρτέμιδος (σ.σ.: Στάση Γεφυράκι για τον ΟΑΣΑ), πάει παράλληλα με την Πιταρά και «σκάει» σε χώρο που χρησιμοποιείται ως πάρκινγκ κοντά στα στούντιο ΑΤΑ.
Δείτε και τους χάρτες της Google, αφήστε τη φαντασία σας να δουλέψει και μην εφησυχάζετε. Δεν πρόκειται για «φαινόμενο» εκατονταετίας ή χιλιετίας. Τα μοντέλα αυτά έχουν καταργηθεί από τη Μητέρα Φύση.
(Από τη μόνιμη στήλη μου στην έντυπη Αμαρυσία στις 16/9/2023)