Ιστορία των δημοτικών εκλογών στο Μαρούσι

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Οι επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές της 8ης Οκτωβρίου 2023, είναι μια καλή αφορμή για να γίνει μια ανασκόπηση όλων των δημοτικών εκλογών από την εποχή της Μεταπολίτευσης στο Δήμο Αμαρουσίου, που πραγματικά παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. 
Αυτό οφείλεται στο ότι το Μαρούσι, αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας (1974) των συνταγματαρχών πέρασε σε μια άλλη εποχή. Ξέφυγε από την έννοια του γραφικού χωριού και αργότερα προαστίου των 27.112 κατοίκων (με την επίσημη Απογραφή 1971), που είχε γεννήσει τον Σπύρο Λούη τον νικητή του Μαραθώνιου Δρόμου των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων και έχοντας διανύσει την περίοδο της «αντιπαροχής» των δεκαετιών ’60 και ‘70, έφτασε στην «εποχή του Μανχάταν». 
«Μανχάταν» το είχε αποκαλέσει ο αείμνηστος δήμαρχος Αλέξανδρος Γαρδέλης,  όταν δημιουργήθηκε το Υπερτοπικό Κέντρο: η περιοχή με τα τεράστια γυάλινα κτήρια γραφείων δεξιά και αριστερά της λεωφόρου Κηφισιάς και εντός του πολεοδομικού σχεδίου της πόλης. Κτήρια, στα οποία άρχισαν να εδρεύουν εκατοντάδες επιχειρήσεις ακόμα και πολυεθνικές. 
Αποτέλεσμα ήταν να αυξηθεί ο πληθυσμός και να εκτιναχθεί στους 48.151 κατοίκους το 1981 και στους 64.092 το 1991 (αριθμοί των επίσημων Απογραφών), με συνέπεια η εκλογική φυσιογνωμία του μικρού προαστίου να διευρυνθεί ακολουθώντας τα πρότυπα και τις πολιτικές συμπεριφορές των κατοίκων των μεγάλων αστικών κέντρων.
Αυτή η ιστορική ανασκόπηση στηρίζεται κατά βάση στο αρχείο της εφημερίδας «Αμαρυσία», εμπλουτισμένη με λεπτομέρειες της χρονικής περιόδου 1990 – 2010, κατά την οποία είχα αναλάβει το δημοτικό ρεπορτάζ και είχα την ευκαιρία να παρακολουθώ τις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά και να έχω προσωπικές επαφές με όλους τους δημοτικούς συμβούλους, ασχέτως συνδυασμών και πολιτικών πεποιθήσεων. Οπότε, η παρούσα ανασκόπηση στηρίζεται και σε πληροφορίες από άλλες αξιόπιστες πηγές και από ανθρώπους που δεν λύγισε ακόμα ο χρόνος.
Τέλος, τα πληθυσμιακά στοιχεία και τα αποτελέσματα της κάθε εκλογικής αναμέτρησης, έχουν αντίστοιχα ληφθεί από την ΕΛΣΤΑΤ και επαληθευτεί με το επίσημο ηλεκτρονικό αρχείο του Υπουργείου Εσωτερικών (https://ypes.gr).

 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 1975

Οι πρώτες δημοτικές εκλογές μετά την πτώση της επτάχρονης δικτατορίας, δεν έγιναν ταυτόχρονα με τις βουλευτικές που είχαν προηγηθεί στις 17 Νοεμβρίου 1974. 
Εκείνες είχαν διεξαχθεί κάτω από τον ενθουσιασμό της πτώσης της χούντας, όπου κυριαρχούσαν συνθήματα, όπως το «Όλοι μαζί για την πιο σύγχρονη δημοκρατία στην Ευρώπη» της Νέας Δημοκρατίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, το «Εμείς είμαστε η Δημοκρατία» της Ένωσης Κέντρου-Νέων Δυνάμεων του Γεωργίου Μαύρου και το «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» του Ανδρέα Παπανδρέου. 
Το σύνθημα όμως, που τις χαρακτήρισε και δημιούργησε πολλές συζητήσεις ήταν το «Καραμανλής ή τανκς», που είχε πει ο Μίκης Θεοδωράκης μιλώντας στις 3 Οκτωβρίου 1974 σε συγκέντρωση της Ενωμένης Αριστεράς.
Μετά από αυτό το πολιτικό κλίμα και τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας, οι δημοτικές εκλογές του 1975 πραγματοποιήθηκαν σε δύο γύρους σε όλη την Ελλάδα. 
Ο πρώτος γύρος διεξήχθη την Κυριακή 30 Μαρτίου 1975 και όπου δεν συγκεντρώθηκε το απαιτούμενο ποσοστό εκλογής από τους υποψηφίους, ακολούθησε ο δεύτερος την Κυριακή 6 Απριλίου 1975. Η θητεία των εκλεγομένων θα άρχιζε αμέσως μετά τις εκλογές (που εθεωρούντο ως «μεταβατικές προς τη δημοκρατία») και θα έληγε 31 Δεκεμβρίου 1978. Δεν θα ήταν, δηλαδή, πλήρης 4ετία.
Κύριο χαρακτηριστικό τους ήταν η εφαρμογή ενός νέου εκλογικού συστήματος, με βάση το οποίο ο υποψήφιος (δήμαρχος ή κοινοτάρχης) έπρεπε να συγκεντρώσει ποσοστό άνω του 50% των ψήφων για να εκλεγεί. Αν δεν το κατάφερνε κανένας υποψήφιος, τότε διεξαγόταν επαναληπτική ψηφοφορία (Β΄ γύρος) μεταξύ των δύο πρώτων σε ψήφους υποψηφίων. Το σύστημα αυτό ίσχυε για όλους τους δήμους, καθώς και για τις κοινότητες με πληθυσμό 5.000 κατοίκων και άνω. 
Για την ιστορία αναφέρεται ότι, στις μικρότερες κοινότητες δεν διεξάγονταν Β' γύρος και νικητής ανακηρυσσόταν αυτός που έχει λάβει την απόλυτη ή σχετική πλειοψηφία στον Α' γύρο. Σε περίπτωση δε ισοψηφίας μεταξύ δύο υποψηφίων σε μικρότερες των 5.000 κατοίκων κοινότητες, τότε ο νικητής ανακηρυσσόταν με δημόσια κλήρωση.

Μαρούσι: «Μάχη» Αλ. Γαρδέλη και Σπ. Λέκκα
Στο Μαρούσι των 27.112 κατοίκων, συμμετείχαν τέσσερις υποψήφιοι συνδυασμοί. 
Ο «Δημοκρατικός Συνδυασμός» του Αλέξανδρου Γαρδέλη (φωτο αριστερά), που στηριζόταν κυρίως από τα κόμματα ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ, ενώ η Ένωση Κέντρου – Νέες Δυνάμεις είχε εκδόσει ανακοίνωση της τελευταίας στιγμής, στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ (5/4/1975), ότι δεν θα τον στήριζε. 
Ο «Συνδυασμός Κωνσταντίνου Π. Τριανταφύλλη», ο οποίος στηριζόταν από τη Νέα Δημοκρατία 
Η «Προοδευτική Κίνησις Αμαρουσίου» του Σπύρου Λέκκα και η «Δημοκρατική Ανανεωτική Κίνησις» του Δημητρίου (Μίμη) Αναγνωστόπουλου. 
Οι δύο τελευταίοι συνδυασμοί ανήκαν στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο, όπως θα λέγαμε σήμερα
Από τους τέσσερις αυτούς συνδυασμούς, δύο ήταν που είχαν μεγάλη επιρροή στην κατ’ εξοχή συντηρητική κοινωνία του Αμαρουσίου. Ο συνδυασμός του Αλ. Γαρδέλη (που είχε διατελέσει δήμαρχος και από το 1959 μέχρι το 1967 οπότε και αντικαταστάθηκε από τη δικτατορία των συνταγματαρχών) και ο συνδυασμός του Σπ. Λέκκα (φωτο δεξιά). 
Από τα δημοσιεύματα της εποχής προκύπτει ότι ο Αλ. Γαρδέλης που είχε εκλεγεί δύο φορές πριν τη δικτατορία είχε δύο μειονεκτήματα. 
Το ένα ήταν ότι εθεωρείτο «επαγγελματίας πολιτικός», σε αντίθεση με τον Σπ. Λέκκα που κατέβαινε για πρώτη φορά και ήταν «άφθαρτος». Το άλλο ήταν ότι την εποχή εκείνη στο ψηφοδέλτιό του περιλαμβάνονταν αρκετοί υποψήφιοι προερχόμενοι από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) και από το «αριστερών αποχρώσεων», όπως εθεωρείτο, Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ). Υποψήφιοι οι οποίοι μάλιστα είχαν διωχθεί από τη χούντα. Τέλος, ένα άλλο επιχείρημα που χρησιμοποιούσαν οι αντίπαλοί του ήταν ότι «δεν είχε προσφέρει πολλά στον τόπο».
Από την άλλη, ο Σπ. Λέκκας εκτός από πρωτοεμφανιζόμενος παρουσιαζόταν να έχει «έμφυτη ευγένεια, ανιδιοτέλεια και προθυμία να προσφέρει στους συνανθρώπους του». Στοιχεία με τα οποία μπορούσε να διεκδικήσει ισάξια το Δήμο Αμαρουσίου. Ταυτόχρονα, στο ψηφοδέλτιό του είχε πρόσωπα «όλων των κομματικών αποχρώσεων» και άρα θα μπορούσε να έχει μια περισσότερο αντικειμενική αντίληψη και καλύτερη αντιμετώπιση των προβλημάτων της κοινωνίας. 
Συνολικά, ο Σπ. Λέκκας επιδείκνυε ένα συγκεκριμένο και ανανεωτικό πρόγραμμα, ενώ ο Αλ. Γαρδέλης επικαλείτο την εμπειρία του από την προηγούμενη οκταετή θητεία του.

Αποτελέσματα και εκλεγέντες 
Στις εκλογές της 30ής Μαρτίου 1975, τα αποτελέσματα  είχαν ως εξής: 
Επί 11.724 εγγεγραμμένων ψήφισαν 9.649 και τα έγκυρα ψηφοδέλτια ήταν 9.479. Από αυτά, έλαβαν: 
1. «Δημοκρατικός Συνδυασμός» του Αλέξανδρου Γαρδέλη 4.626 ψήφους (ποσοστό 48,80%) 
2. «Προοδευτική Κίνησις Αμαρουσίου» του Σπύρου Λέκκα 3.141 ψήφους (33,14%)
3. «Συνδυασμός Κωνσταντίνου Π. Τριανταφύλλη» 1.195 ψήφους (12,61%)
4. «Δημοκρατική Ανανεωτική Κίνησις» του Δημ. Αναγνωστόπουλου 517 ψήφους (5,45%)
Επειδή κανείς υποψήφιος δεν συγκέντρωσε σε ποσοστά το 50%+1 που απαιτούσε ο εκλογικός νόμος, ακολούθησε δεύτερος γύρος μεταξύ των δύο πρώτων συνδυασμών.
Η ψηφοφορία της δεύτερης Κυριακής 6 Απριλίου 1975, ανέδειξε δήμαρχο τον Αλέξανδρο Γαρδέλη με ποσοστό 54,70% και 5.132 ψήφους (13 έδρες στο Δημοτικό Συμβούλιο), έναντι ποσοστού 45,30% και 4.256 ψήφων της Προοδευτικής Κίνησης Αμαρουσίου του Σπ. Λέκκα (6 έδρες). 
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι εκλεγέντες δημοτικοί σύμβουλοι για την περίοδο 1975 – 1978 ήταν 13 από το συνδυασμό της πλειοψηφίας (του Αλεξ. Γαρδέλη) οι: Γεώρ. Σισαμής, Κων. Στέφας, Δημ. Φωτόπουλος, Παν. Νάτσης, Πιερ. Πλαγιαννάκος, Στυλ. Βάζος, Γεώρ. Κουμούτσος, Παντ. Σμυρνάκης, Μόσχος Παλαπέρης, Γεωρ. Γιαννιός, Νικ. Γαρδέλης, Μαρ. Καλλιατάκη και Χρ. Μιχάλας. Ενώ, από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης (μαζί με τον επικεφαλής Σπ. Λέκκα) κέρδισαν έδρες στο Δημοτικό Συμβούλιο οι: Ξενοφών Γιαταγάνας, Ελ. Μοσχού, Θεοφ. Μήλας, Ιωαν. Λυσίκατος και Γεωργ. Κόσκορος.

Ένσταση κατά του κύρους του αποτελέσματος
Το αποτέλεσμα της δεύτερης Κυριακής αμφισβητήθηκε (φωτο αριστερά) από τον Σπ. Λέκκα, ο οποίος υπέβαλε ένσταση ενώπιον του Εκλογοδικείου, η οποία στηρίχθηκε κυρίως στο γεγονός ότι ο μαρουσιώτιος λαός εξαπατήθηκε λόγω ψευδών ειδήσεων και κατασυκοφάντησης του Σπ. Λέκκα, τόσο δια φυλλαδίων που διενεμήθηκαν απ’ άκρου εις άκρον στο Μαρούσι, όσο και δια δημοσιευμάτων στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης» που ήταν κομματικό όργανο του ΚΚΕ. 
Η ένσταση εκδικάστηκε στις 26/4/1975 από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, αλλά δεν έγινε δεκτή και έτσι ο Αλέξανδρος Γαρδέλης, υπήρξε ο πρώτος μετά την μεταπολίτευση αιρετός δήμαρχος του Αμαρουσίου.



ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 1978

Οι δημοτικές εκλογές 1978 διεξήχθησαν σε όλη τη χώρα την Κυριακή 15 Οκτωβρίου, με το σύστημα που ίσχυε ήδη, ενώ σε όσους δήμους ή κοινότητες χρειάσθηκαν επαναληπτικές, πραγματοποιήθηκαν μια εβδομάδα αργότερα στις 22 Οκτωβρίου 1978. 
Για να σχηματίσουμε την ευρύτερη εικόνα: στην Αθήνα δεν κατέστη δυνατή η εκλογή δημάρχου την πρώτη Κυριακή. Για το δεύτερο γύρο είχαν προκριθεί ο κυβερνητικός υποψήφιος (με το «χρίσμα» της Νέας Δημοκρατίας) Γεώργιος Πλυτάς, που έλαβε 153.248 ψήφους και ποσοστό 42,17% κι ο Δημήτρης Μπέης με 147.566 ψήφους και ποσοστό 40,61% ο οποίος ήταν ήδη επιτυχημένος δήμαρχος στο Δήμο Ζωγράφου και είχε υποστηριχθεί από το μεγαλύτερο μέρος της τότε αντιπολίτευσης.

Αλ. Γαρδέλης: «Θα κάνω το Συγγρού, δάσος της Βουλώνης»
Στο Μαρούσι ο απερχόμενος δήμαρχος Αλέξανδρος Γαρδέλης ξεκίνησε τον προεκλογικό του αγώνα κάνοντας απολογισμό του έργου του της προηγούμενης τετραετίας, κατά τον οποίο τόνιζε ότι είχαν ήδη ξεκινήσει κάποια έργα στο δάσος Συγγρού και ήταν έτοιμος να το παραδώσει στο Μαρουσιώτικο λαό εφόσον γινόταν πάλι δήμαρχος. 
Σε σχετική ομιλία του (που δημοσιευόταν στην Αμαρυσία), ο Αλ. Γαρδέλης είχε δηλώσει ότι είχε πάρει άδεια από το αρμόδιο υπουργείο να «μετατρέψει το Συγγρού σε πάρκο ανάλογο του δάσους της Βουλώνης στο Παρίσι, του Χάιντ Παρκ του Λονδίνου και άλλων μεγάλων πάρκων σε πρωτεύουσες της Ευρώπης» και δήλωνε ότι «όλοι οι κάτοικοι του Αμαρουσίου θα πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι με την έναρξη των έργων αυτών». 
Ήταν τέτοιος ο ενθουσιασμός που επικρατούσε στο στρατόπεδο Γαρδέλη, ώστε ακόμα και ο μέχρι τότε αντίπαλός του Δημήτρης Κοτζιάς, είχε προσχωρήσει στο ψηφοδέλτιό του εκφράζοντας την πεποίθηση ότι συμμετέχει «στο ψηφοδέλτιο του βέβαιου νικητή των εκλογών». Κάτι που θα ενθουσίαζε τους ανθρώπους «από κάθε γωνιά του Μαρουσιού» που τον συναντούσαν και του έλεγαν ότι «μόνον ο Γαρδέλης είναι άξιος για δήμαρχος» και «η θέση σου είναι πλάι στον Γαρδέλη»
Φαίνεται όμως ότι ο ούτε ο Κοτζιάς (φωτο αριστερά, όρθιος), ούτε ο δημοφιλής μέχρι τότε Αλέξανδρος Γαρδέλης  κατάφεραν να πείσουν τους Μαρουσιώτες, αφού την πρωτιά πήρε ο Σπ. Λέκκας.

Αποτελέσματα και εκλεγμένοι
Οι εγγεγραμμένοι εκείνη τη χρονιά ήταν 14.071. Από αυτούς ψήφισαν 11.117 και από τα 10.926 έγκυρα ψηφοδέλτια, προέκυψαν τα ακόλουθα αποτελέσματα:
1. «Δημοκρατικός Συνδυασμός» Αλέξανδρος Γαρδέλης 19,68% (2.152 ψήφοι)
2. «Ανεξάρτητος Προοδευτικός Συνδυασμός» Σπυρ. Λέκκας 45,52% (4.974 ψήφοι)
3. «Δημοκρατική Συνεργασία» Γεώργιος Ξενάκςη 16,28% (1.779 ψήφοι)
4. «Δημοκρατική ενότητα» Γεώργιος Λέκκας 18,50% (2.021 ψήφοι)
Έτσι, τη δεύτερη Κυριακή 22 Οκτωβρίου 1978 βρέθηκαν αντιμέτωποι ο Αλ. Γαρδέλης και ο Σπ. Λέκκας, ο οποίος έχοντας λάβει το 45% περίπου και ευρισκόμενος πολύ μπροστά από τον δεύτερο Αλ. Γαρδέλη (19%), πανηγύριζε τη βέβαιη νίκη του και καλούσε όσους δεν τον είχαν ψηφίσει να προσέλθουν στις κάλπες με τη βεβαιότητα ότι δεν είχαν τίποτα να τους χωρίζει. «Μας ενώνει όλους η αγάπη για το Μαρούσι και η κοινή επιθυμία να πάει μπροστά» δήλωνε ο Σπ. Λέκκας και έτσι τη δεύτερη Κυριακή εξελέγη δήμαρχος με ποσοστό 59,62% και 6.274 ψήφους, έναντι 40,38% και 4.249 ψήφων του Αλέξανδρου Γαρδέλη.
Οι 19 δημοτικοί σύμβουλοι της τετραετίας 1979 – 1982 ήταν: από τον συνδυασμό της πλειοψηφίας (του δημάρχου Σπύρου Λέκκα) οι Γεωρ. Κόσκορος, Μαρούλα Χατζηδημητράκη, Ιωάννης Πάλλης, Σοφία Λεβαντή, Ευάγγελος Φιλιππαίος, Ιωάννης Λυσίκατος, Ξενοφών Γιαταγάνας, Νίκος Λεοντσινίδης, Θεοφάνης Μήλλας, Πιέρος Πλαγιαννάκος, Ιωάννης Τσουκλείδης και Νίκος Ψαριανός. Δημοτικοί σύμβουλοι της μειοψηφίας ήταν οι: Αλέξανδρος Γαρδέλης, Δημήτρης Κοτζιάς, Κωνσταντίνος Στέφας, Πέτρος Καλογρίδης, Μαρία Καλλιατάκη και Εμμ. Χωριανόπουλος.
Από τους ανωτέρω, πολλοί θα διαδραμάτιζαν ρόλο στα δημοτικά πράγματα για αρκετό καιρό στη συνέχεια. Ενδεικτικά αναφέρονται η Μαρούλα Χατζηδημητράκη-Λύτσικα, ο Ευάγγελος Φιλιππαίος, ο Δημήτριος Κοτζιάς και ο Πέτρος Καλογρίδης. 



ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 1982

Οι δημοτικές εκλογές του 1982 διεξήχθησαν σε όλη την Ελλάδα την Κυριακή 17 Οκτωβρίου 1982, ακριβώς ένα χρόνο μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εθνικές εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981. 
Ο δεύτερος γύρος των εκλογών, όπου αυτό κρίθηκε απαραίτητο, πραγματοποιήθηκε μια εβδομάδα αργότερα, στις 24 Οκτωβρίου 1982. Και στους τρεις μεγάλους δήμους εκλέχθηκαν οι υποψήφιοι που υποστήριξε η κυβέρνηση, ενώ ισχυρή παρέμεινε και η δύναμη της Αριστεράς. 
Στην Αθήνα επανεξελέγη ο Δημήτρης Μπέης επικρατώντας του τότε βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και μετέπειτα πρωθυπουργού Τζαννή Τζαννετάκη. 

Στο Μαρούσι την «Αλλαγή» τη φέρνει ο Χρ. Βλάχος
Στο Μαρούσι, το οποίο πλέον έχει επίσημα διπλάσιους κατοίκους (48.151) απ’ ό,τι στις δύο προηγούμενες αναμετρήσεις (27.112 κάτοικοι) και περισσότερους ψηφοφόρους (17.323), ο αέρας της Αλλαγής που είχε πνεύσει από τις βουλευτικές εκλογές του 1981 με τη νίκη του Ανδρέα Παπανδρέου, επηρεάζει την πολιτική ζωή του τόπου. Αυτό γίνεται εμφανές και από ένα σκίτσο του πανελλαδικά γνωστού σκιτσογράφου Κώστα Μητρόπουλου που φιλοξενήθηκε στην πρώτη σελίδα της Αμαρυσίας  (φωτο αριστερά)  
Εμφανίζονται νέα πρόσωπα, τα οποία μάλιστα ενισχύονται από τους κομματικούς μηχανισμούς που ήδη έχουν οργανώσει τοπικές κομματικές οργανώσεις, όπως σε ολόκληρη τη χώρα.
Στο Μαρούσι, το κυβερνόν κόμμα, που είχε τεράστια επιρροή στους νέους της εποχής, υποστηρίζει («δίνει χρίσμα» όπως έλεγαν τότε) σε ένα ιδιαίτερα δημοφιλές πρόσωπο: τον Χρήστο Βλάχο. 
Ο Χρ. Βλάχος, καθηγητής μαθηματικών που μαζί με τον Παναγιώτη Βαλκανά διέθεταν δικό τους φροντιστήριο κοντά στον σταθμό του Ηλεκτρικού, ήταν ιδιαίτερα αγαπητός σε μαθητές και γονείς.
Στις εκλογές αυτές, παραδοσιακοί υποψήφιοι εκμηδενίζονται και ο Χρήστος Βλάχος (φωτο δεξιά), λαμβάνει ένα αρκετά υψηλό ποσοστό που δεν τον αναδεικνύει δήμαρχο, αλλά τον στέλνει την επόμενη Κυριακή να αναμετρηθεί με τον Σπύρο Λέκκα, που στηρίζεται από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Ο συνδυασμός του Αλέξανδρου Γαρδέλη, ακολουθώντας πτωτική πορεία βρίσκεται στην προτελευταία θέση έχοντας πίσω του μόνο τον συνδυασμό «Για Ένα Νέο Μαρούσι» του ανεξάρτητου Δορύλαου Κλαπάκη, ο οποίος στις προηγούμενες εκλογές ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το συνδυασμό «Δημοκρατική Ενότητα» του Γεώργιου Λέκκα, ο οποίος σ’ αυτές τις εκλογές στηρίζεται από το ΚΚΕ με το συνδυασμό να αλλάζει ονομασία σε «Δημοτική Ενότητα». Μια ονομασία που έπαιρναν όλοι οι συνδυασμοί που στήριζε το ΚΚΕ, σε όλους τους δήμους της χώρας.

Τα αποτελέσματα
Αναλυτικά, τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής, επί 14.228 έγκυρων ψηφοδελτίων είναι τα ακόλουθα:
1. «Μαρουσιώτικη Αλλαγή», Χρήστος Βλάχος (ποσοστό 33,11% - ψήφοι 4.629)
2. «Ανεξάρτητος Προοδευτικός Συνδυασμός», Σπυρίδων Λέκκας (ποσοστό 22,60% - ψήφοι 3.160)
3. «Δημοτική Ενότητα», Γεώργιος Λέκκας (18,60% - 2.600)
4. «Ανανεωτική Κίνηση Αμαρουσίου», Δημήτριος Κοτζιάς (ποσοστό  13,96% - ψήφοι 1.952)
5. «Δημοκρατική Ένωση», Αλέξανδρος Γαρδέλης (ποσοστό 10,77% - ψήφοι 1.506)
6. «Για Ένα Νέο Μαρούσι», Δορύλαος Κλαπάκης (ποσοστό 0,95% - ψήφοι 133)
Την Κυριακή 24 Οκτωβρίου, που πραγματοποιήθηκε ο δεύτερος γύρος στο Μαρούσι, ο Χρήστος Βλάχος πανηγυρίζει την πρώτη του εκλογική νίκη. Μαζί του και η τοπική οργάνωση του ΠΑΣΟΚ, που τον είχε στηρίξει ανοικτά, ενώ εκ μέρους της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, στους πανηγυρισμούς συμμετείχε και η βουλευτής της Β’ Περιφέρειας και Μαρουσιώτισσα Ειρήνη Λαμπράκη, η οποία στο εκλογικό κέντρο του Χρήστου Βλάχου, δήλωνε πανευτυχής που η «Μαρουσιώτικη Αλλαγή» θα καλείτο να «υλοποιήσει τις εξαγγελίες της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση». Από την πλευρά του, ο Χρήστος Βλάχος υποσχόταν «ένα Μαρούσι με καλύτερες συνθήκες ζωής για εμάς και τα παιδιά μας».
Το αποτέλεσμα του έδινε ποσοστό 55,37% με 7.608 ψήφους και δεκαπέντε (15) έδρες στο Δημοτικό Συμβούλιο, έναντι ποσοστού 44,63% του Σπύρου Λέκκα που συγκέντρωσε 6.132 ψήφους και πέντε (5) έδρες στο Δ.Σ.
Οι υπόλοιπες πέντε (5) έδρες του 25μελούς Δημοτικού Συμβουλίου κατανεμήθηκαν ως εξής: Δημήτριος Κοτζιάς δύο (2) έδρες, Γεώργιος Λέκκας δύο (2) έδρες και μια (1) ο Αλέξανδρος Γαρδέλης.
Με αυτή την κατανομή των εδρών, στο Δημοτικό Συμβούλιο μπήκαν 15 εκλεγέντες με το συνδυασμό «Μαρουσιώτικη Αλλαγή» του Χρήστου Βλάχου. Οι εξής: Δημήτριος Βλάχος (αδερφός του δημάρχου), Διονυσία Τσέλλου, Δημήτριος Χατζής, Παναγιώτης Τζανίκος, Ευστάθιος Ραγκούσης, Γεώργιος Ζήκος, Πέτρος Καλογρίδης, Κωνσταντίνος Χανιώτης, Δημήτριος Μπαλάσης, Νικόλαος Μανούρης, Νικόλαος Κάββαλος, Μιχαήλ Μανιός, Παναγιώτης Νικολαΐδης, Αριστείδης Αναστασιάδης, Γεώργιος Νάσσης. 
Από τον «Ανεξάρτητο Προοδευτικό Συνδυασμό» του Σπ. Λέκκα, κατέλαβαν πέντε (5) έδρες στο Δημοτικό Συμβούλιο, ο ίδιος ο Σπ. Λέκκας και οι Μαρούλα Χατζηδημητράκη-Λύτσικα, Γεώργιος Κόσκορος, Ιωάννης Πάλλης και Ευάγγελος Φιλιππαίος.
Από τον συνδυασμό «Δημοτική Ενότητα» κατέλαβαν δύο (2) έδρες ο επικεφαλής Γεώργιος Λέκκας και ο Κωνσταντίνος Συρικέλας.
Από τον συνδυασμό «Ανανεωτική Κίνησις Αμαρουσίου» εισήλθαν δύο (2) στο Δημοτικό Συμβούλιο, ο επικεφαλής Δημήτριος Κοτζιάς και η Νόρα Απέργη-Σίλλινγκερ και από τον συνδυασμό «Δημοκρατική Ένωση», ο επικεφαλής Αλέξανδρος Γαρδέλης.
Πολλά πρόσωπα που είχαν εκλεγεί στις προηγούμενες εκλογές έκαναν πάλι την εμφάνισή τους συνεχίζοντας να παίζουν κάποιο ρόλο στα Μαρουσιώτικα δρώμενα, ενώ έκαναν την εμφάνισή τους και «άφθαρτοι» νέοι που θα έπαιζαν καταλυτικό ρόλο στην ιστορία του Δήμου Αμαρουσίου, όπως ο Παναγιώτης Τζανίκος (φωτο 7) που ήταν στέλεχος της τοπικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ, Μηχανικός Χημικός του ΕΜΠ, με έντονη συνδικαλιστική δράση στο Σύλλογο Χημικών Μηχανικών, αλλά και ενεργή συμμετοχή στις τοπικές οργανώσεις. Άλλα νέα πρόσωπα ήταν ο Δημήτρης Βλάχος, ο Μιχάλης Μανιός, ο Στάθης Ραγκούσης, ο Νίκος Κάββαλος και άλλοι.

 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 1986

Οι δημοτικές εκλογές του 1986, ήταν οι τέταρτες αυτοδιοικητικές από την Μεταπολίτευση και πραγματοποιήθηκαν στις 12 Οκτωβρίου 1986, ενώ ο δεύτερος γύρος σε δήμους που δεν συγκεντρώθηκε το απαιτούμενο ποσοστό εκλογής από κανέναν εκ των υποψηφίων, πραγματοποιήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1986. 
Το εκλογικό σύστημα παρέμενε το ίδιο με εκείνο των προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων, με τους υποψήφιους δημάρχους να πρέπει να συγκεντρώσουν το 50% συν μια ψήφο των έγκυρων ψηφοδελτίων προκειμένου να εκλεγούν. 
Το φθινόπωρο του 1986 που διεξήχθησαν οι εκλογές, η πολιτική κατάσταση ήταν ρευστή. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου απολάμβανε πολύ μεγάλων ποσοστών δημοφιλίας με τους πολίτες να επιδοκιμάζουν γενικά την ηγεσία του και εμφανιζόταν πολιτικά πανίσχυρος, έχοντας απομακρύνει την προηγούμενη χρονιά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή από την Προεδρία της Δημοκρατίας. 
Ωστόσο, είχαν αρχίσει οι πρώτες σοβαρές γκρίνιες στο ΠΑΣΟΚ, λόγω του σταθεροποιητικού προγράμματος του υπουργού Εθνικής Οικονομίας Κώστα Σημίτη, που προκάλεσε διάσπαση της ΠΑΣΚΕ και αποχώρηση ή διαγραφή στελεχών. Τελικά ο Ανδρέας Παπανδρέου εξανάγκασε σε παραίτηση τον Σημίτη το 1987 και επέστρεψε σε μία «πιο γενναιόδωρη κοινωνική πολιτική».
Άλλο χαρακτηριστικό υπήρξε η συνεργασία του ΚΚΕ με το ΚΚΕ Εσωτερικού και άλλων αριστερών σχημάτων σε αρκετούς δήμους, γεγονός που αποτέλεσε την απαρχή για την μετέπειτα δημιουργία του «Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου».
Σ’ αυτές τις εκλογές, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου πέτυχε άλλη μια νίκη, κερδίζοντας 143 δήμους και τις περισσότερες πρωτεύουσες Νομών. Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε 87 δήμους, αλλά για πρώτη φορά μετά το 1981 μπόρεσε να αμφισβητήσει την πολιτική κυριαρχία του Ανδρέα Παπανδρέου, καθώς κατάφερε να κατακτήσει τους τρεις μεγαλύτερους δήμους της Ελλάδας, Αθηναίων, Θεσσαλονίκης και Πειραιά (με νικητές τα προβεβλημένα στελέχη της Μιλτιάδη Έβερτ, Σωτήρη Κούβελα και Ανδρέα Ανδριανόπουλο αντίστοιχα). Για πρώτη φορά εμφανίστηκαν σε αρκετούς δήμους υποψήφιοι από το κόμμα της ΔΗΑΝΑ, που είχε ιδρυθεί ένα χρόνο πριν.
Έτσι στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση δόθηκε σημαντική βαρύτητα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. 

Η δεύτερη επικράτηση του Χρ. Βλάχου
Στο Μαρούσι, οι εκλογές έφεραν στην εξουσία πάλι τον Χρήστο Βλάχο, αλλά μετά από ένα δύσκολο αγώνα μεταξύ πέντε συνδυασμών. Η πρώτη Κυριακή δεν είχε βγάλει δήμαρχο (ο Χρ. Βλάχος είχε λάβει 50 ψήφους λιγότερες από τον Δ. Κοτζιά) και είχε δώσει τα εξής αποτελέσματα, επί 17.286 εγκύρων ψηφοδελτίων:
1. «Αδέσμευτη Κίνηση Αμαρουσίου», Δημήτριος Κοτζιάς (ποσοστό 35,40% - ψήφοι 5.957)
2. «Μαρουσιώτικη Αλλαγή», Χρήστος Βλάχος (ποσοστό 35,11% - ψήφοι 5.907)
3. «Δημοκρατική Συνεργασία», Αλέξανδρος Γαρδέλης (ποσοστό 14,76% - ψήφοι 2.483)
4. «Ανεξάρτητος Συνδυασμός Αμαρουσίου», Γεώργιος Κόσκορος (10,29% - ψήφοι 1.731)
5. «Κίνηση Για Αυτοδιοίκηση», Κωνσταντίνος Χανιώτης (ποσοστό 4,44% - ψήφοι 747)
Έτσι η εκλογική αναμέτρηση της δεύτερης Κυριακή βρήκε νικητή τον Χρήστο Βλάχο (τον οποίο συνέχιζε να στηρίζει το ΠΑΣΟΚ) με ψήφους 8.633 και ποσοστό 52,43%, έναντι ποσοστού 47,57% και ψήφους 7.832 του Δημητρίου Κοτζιά (ο οποίος εκπροσωπούσε τη Νέα Δημοκρατία).
Αξίζει να αναφερθεί ότι πολλά από τα πρόσωπα που εξελέγησαν εκείνη τη χρονιά, συνέχισαν -για τουλάχιστον μια εικοσαετία ακόμη- να διαδραματίζουν ρόλο στα δημοτικά δρώμενα. 
Οι δεκαπέντε (15) εκλεγέντες από το συνδυασμό «Μαρουσιώτικη Αλλαγή» του δημάρχου Χρήστου Βλάχου που θα συμμετείχαν στο Δημοτικό Συμβούλιο ήταν οι: Αριστείδης Αθανασιάδης, Δημήτριος Αναγνωστόπουλος, Αικατερίνη Αναστασιάδου, Δημήτριος Βλάχος, Ζωή Γερανίου, Γεώργιος Γιαννιός, Γεώργιος Ζήκος, Πέτρος Καλογρίδης, Μιχαήλ Μανιός, Νικόλαος Μανούρης, Ευάγγελος Μοστρούς, Δημήτριος Μπαλάσης, Παναγιώτης Νάτσης, Κωνσταντίνος Στέφας και Παναγιώτης Τζανίκος. 
Από τον συνδυασμό «Μαρουσιώτικη Δημιουργία» του Δημητρίου Κοτζιά, έμπαιναν στο Δημοτικό Συμβούλιο επτά (7), ο επικεφαλής του συνδυασμού και οι: Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, Βασίλειος Αποστόλου, Αριστείδης Βότσης, Ανδρέας Δούσης. Μαρία Δρυμούση και Όλγα Βράιλα–Χιώνη. 
Τέλος, από τον συνδυασμό «Δημοκρατική Συνεργασία» είχαν εκλεγεί δύο, ο επικεφαλής Αλέξανδρος Γαρδέλης και ο Κωνσταντίνος Ζαπαντιώτης ενώ από τον «Ανεξάρτητο Συνδυασμό Αμαρουσίου», ο επικεφαλής Γεώργιος Κόσκορος.

 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 1990

Οι δημοτικές εκλογές του 1990 ήταν οι πέμπτες στη σειρά αυτοδιοικητικές εκλογές μετά την Μεταπολίτευση και πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 14 Οκτωβρίου 1990, ενώ ο δεύτερος γύρος όπου δεν συγκεντρώθηκε το απαιτούμενο ποσοστό εκλογής, πραγματοποιήθηκε την επόμενη Κυριακή 21 Οκτωβρίου 1990.
Σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές του 1986, ο αριθμός των δήμων είχε αυξηθεί σε 359 από 303 που ήταν προηγουμένως και οι νέοι δήμοι προέκυπταν είτε από συγχώνευση μικρών κοινοτήτων, είτε από ανακήρυξη μεγάλων κοινοτήτων σε δήμους. Να θυμίσουμε ότι επρόκειτο να γίνουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα και εκλογές για τον Β' Βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης (τα Νομαρχιακά Συμβούλια) σύμφωνα με νόμο που είχε ψηφίσει η Οικουμενική Κυβέρνηση Ζολώτα, όμως τελικά ματαιώθηκαν και έγιναν για πρώτη φορά το 1994.
Το εκλογικό σύστημα παρέμεινε το ίδιο με των προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων, με τους υποψήφιους δημάρχους να πρέπει να συγκεντρώσουν το 50% συν μια ψήφο σε σχέση με τα έγκυρα ψηφοδέλτια προκειμένου να εκλεγούν. 
Στο πολιτικό τοπίο των εκλογών αυτών, χαρακτηριστική υπήρξε η ευρεία συνεργασία σε πολλούς δήμους των δύο κύριων αντιπολιτευόμενων κομμάτων, του ΠΑΣΟΚ και του Ενιαίου Συνασπισμού (στον οποίο μετείχε τότε και το ΚΚΕ), με στήριξη κοινών υποψηφίων σε μια σειρά από μεγάλους δήμους. 

Η πρώτη εμφάνιση του Π. Τζανίκου
Στο Μαρούσι, οι δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 1990, ανέδειξαν νικητή τον Παναγιώτη Τζανίκο (φωτο αριστερά) έναν 40άρη τεχνοκράτη, που εκλεγόταν δημοτικός σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο του Χρ. Βλάχου και το χρονικό διάστημα πριν τις εκλογές είχε διατελέσει πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Ιδιαίτερα δημοφιλής στην περιοχή της κατοικίας του (Άγιο Θωμά Παραδείσου) και με πολλές προσωπικές φιλίες τόσο στο χώρο της Τοπικής Οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ, όσο και εντός του συνδυασμού του Χρήστου Βλάχου, οργάνωσε το συνδυασμό του ακολουθώντας νέες πρακτικές προσέγγισης του μαρουσιώτικου λαού, συμπεριλαμβάνοντας  στο συνδυασμό του στελέχη του ΚΚΕ και του Συνασπισμού, αλλά και μερικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Έτσι, κατάφερε να επικρατήσει στις εκλογές από την πρώτη Κυριακή, η οποία έδωσε τα ακόλουθα αποτελέσματα ανά συνδυασμό επί 22.859 ψηφισάντων από 48.151 εγγεγραμμένους:
1. «Μαρούσι 2000+» του Παν. Τζανίκου (ποσοστό 51,10% ψήφοι 8.968)
2. «Μαρουσιώτικη Δημιουργία» του Δημ. Κοτζιά (ποσοστό 46,73% ψήφοι 8.203)
3. «Για Ένα Νέο Μαρούσι» του Δορύλαου Κλαπάκη (ποσοστό 2,17% ψήφοι 381)
Αυτοί που θα συνέθεταν το 25μελές Δημοτικό Συμβούλιο της περιόδου 1191 - 1994 ήταν: Από τον συνδυασμό «Μαρούσι 2000+» του δημάρχου Παν. Τζανίκου οι Γεώργιος Γιαννιός, Γεώργιος Λέκκας, Γεώργιος Ζήκος, (φωτο 8 ως τρεις αντιδήμαρχοι) και οι Αικατερίνη Αναστασιάδου, Δημήτρης Βλάχος, Νικηφόρος Βλάχος, Ζωή Γερανίου, Κώστας Ζαπαντιώτης, Πέτρος Καλογρίδης, Γεώργιος Καστρινάκης, Μιχάλης Μανιός, Νικόλαος Μανούρης, Ευάγγελος Μοστρούς, Αικατερίνη Νικολάου και Εμμανουήλ Πουκλής, ενώ από τον συνδυασμό «Μαρουσιώτικη Δημιουργία» του Κοτζιά ήταν οι Μαρία Δρυμούση, Νικόλαος Καλαϊτζίδης, Αλέξανδρος Παρτσινέβελος (φωτο 9) και οι  Αριστείδης Βότσης, Όλγα Βραΐλα – Χιώνη, Αλέξανδρος Γαρδέλης, Γεώργιος Πόρτολος, Δημήτριος Χάντζος και Ευάγγελος Φιλιππαίος.
Να σημειωθεί ότι μεταξύ των επιλαχόντων συμβούλων του τότε δημάρχου Τζανίκου ήταν και ο –αργότερα- επικεφαλής του συνδυασμού του ΚΚΕ (Δημοτική Ενότητα) Μπάμπης Ζιώγας.

 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 1994

Το 1994 πραγματοποιήθηκαν και οι πρώτες νομαρχιακές εκλογές, κατά τις οποίες ο λαός κλήθηκε να επιλέξει τα όργανα διοίκησης των νομαρχιών (που μέχρι τότε διορίζονταν από την εκάστοτε κυβέρνηση).
Ο πρώτος γύρος διεξήχθη στις 16 Οκτωβρίου 1994, παράλληλα με τις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές και για την ανάδειξη ενός συνδυασμού ως νικητή απαιτείτο απόλυτη πλειοψηφία κατά το ισχύον σύστημα (50%+1). Όπου αυτό δεν επετεύχθη, η εκλογή επαναλήφθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1994 με τη συμμετοχή μόνο των δύο συνδυασμών που είχαν λάβει τις περισσότερες ψήφους. Οι αιρετοί και των δύο βαθμών αυτοδιοίκησης ανέλαβαν καθήκοντα από την 1η Ιανουαρίου 1995 και η θητεία τους έληγε στις 31 Δεκεμβρίου 1998.
Στις περισσότερες νομαρχίες υπερίσχυσαν οι υποψήφιοι νομάρχες που προέρχονταν και υποστηρίζονταν από το ΠΑΣΟΚ. Η ΝΔ δεν μπόρεσε να αναστρέψει την πτωτική τάση που είχε παρουσιάσει στις βουλευτικές του '93 και τις ευρωεκλογές του '94. Η κυβερνώσα παράταξη κέρδισε συνολικά 218 δήμους σε όλη την επικράτεια, αλλά οι υποψήφιοί της ηττήθηκαν στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Ένα από τα χαρακτηριστικά των εκλογών του 1994 ήταν η εμφάνιση υποψήφιων που προέρχονταν από συγκεκριμένες παρατάξεις, χωρίς να διαθέτουν το επίσημο χρίσμα της ηγεσίας των κομμάτων τους (οι οποίοι χαρακτηρίσθηκαν από τα ΜΜΕ αλλά και τα ίδια τα κόμματα, αυθαίρετα, ως «αντάρτες»). Το Δήμο Αθηναίων διεκδίκησαν ο Θεόδωρος Πάγκαλος (ΠΑΣΟΚ) και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος (ΝΔ), ο οποίος επικράτησε με ποσοστό 54,37% έναντι 45,63% του Θ. Πάγκαλου.

Μετακινήσεις, νέοι υποψήφιοι δήμαρχοι και προεκλογικό debate
Η περίοδος μέχρις τις εκλογές του 1994 σημαδεύτηκε από σημαντικό έργο του Παν. Τζανίκου, ο οποίος ίδρυσε Δημοτικό Πολυϊατρείο, αύξησε σημαντικά τον αριθμό των παιδικών σταθμών, δημιούργησε δύο παραρτήματα του ΚΑΠΗ, τη Δημοτική Αστυνομία και με χορηγίες κατάφερε δημιουργήσει την πρώτη πανελλαδικά Δημοτική Συγκοινωνία (φωτο αριστερά) και να πεζοδρομήση την οδό Ερμού (φωτο δεξιά), παρά τις αρχικές αντιρρήσεις των εμπόρων, οι οποίοι με την ολοκλήρωση της πεζοδρόμησης έψησαν αρνιά για να το πανηγυρίσουν. 
Ένα ήταν σημαντικότερο γεγονός εκείνης της προεκλογικής περιόδου. Ότι με πρωτοβουλία του Γιώργου Παπαχρυσάνθου, τότε προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Αμαρουσίου (ΕΣΑΜ) οργανώθηκε και διεξήχθη στην κατάμεστη πλατεία Ηρώων το πρώτο δημόσιο debate των υποψηφίων δημάρχων (που δεν ήταν και λίγοι), στο οποίο Σύλλογος εξέθεσε τα προβλήματα της πόλης, τα οποία άγγιζαν άμεσα ή έμμεσα και τον εμπορικό κόσμο της πόλης (φωτο κάτω αριστερά). 
Το δε χαρακτηριστικότερο γεγονός ήταν οι μετακινήσεις δημοτικών συμβούλων από συνδυασμό σε συνδυασμό, ή δημιουργίες νέων συνδυασμών από στελέχη ήδη υπαρχόντων. Ως χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, αναφέρονται οι μετακινήσεις των Κώστα Ζαπαντιώτη και Μπάμπη Ζιώγα, οι οποίοι ενώ είχαν συνεργαστεί το 1990 με το ψηφοδέλτιο «Μαρούσι 2000» (Π. Τζανίκου) δημιούργησαν τη «Δημοτική Ενότητα» (που εξέφραζε το ΚΚΕ).
Την ίδια χρονιά ο Νίκος Καλαϊτζίδης δημιούργησε τη «Νέα Δημοτική Πνοή» φεύγοντας από την «Μαρουσιώτικη Δημιουργία» του Δημήτρη Κοτζιά. 
Ταυτόχρονα, οι αδελφοί Χρήστος και Δημήτρης Βλάχος, με επικεφαλής τον δεύτερο (που μέχρι τις προηγούμενες εκλογές συμμετείχε στο συνδυασμό Τζανίκου, ο οποίος προερχόταν από τον συνδυασμό του Χρήστου Βλάχου), δημιούργησαν τον συνδυασμό «Μαρουσιώτικη Συνεργασία», που τους χάρισε δύο θέσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο. 
Παράλληλα, δημιουργήθηκε ο συνδυασμός «Μαρουσιώτικη Δύναμη» από τον Κώστα Χωραφόπουλο, ο οποίος από σκληρός πολέμιος του δημάρχου Π. Τζανίκου αργότερα (το 2002) μεταπήδησε στο συνδυασμό του. 
Το 1994 ήταν η χρονιά που εμφανίστηκε στη δημοτική σκηνή ο Γεώργιος Αντωνόπουλος, που είχε έλθει πρώτος σε σταυρούς με το ψηφοδέλτιο του Κώστα Χωραφόπουλου, με τρίτο τον Γεώργιο Ιατρίδη, που ανεξαρτητοποιήθηκε σχεδόν αμέσως μετά τις εκλογές.
Οι εκλογές για τον Παν. Τζανίκο δεν ήταν εύκολες όπως οι προηγούμενες, αφού είχε να αντιμετωπίσει έξι συνολικά συνδυασμούς, μεταξύ των οποίων ο ένας (του πρώην συνεργάτη του Δημ. Βλάχου), περιλάμβανε αρκετά στελέχη του Δημ. Κοτζιά (όπως τον Αριστείδη Βότση, τον Γεώργιο Πόρτολο και τον Ευάγγελο Φιλιππαίο). 
Το γεγονός αυτό έκανε τα πράγματα δυσκολότερα και για τον Δημ. Κοτζιά, αφού είχε να αντιμετωπίσει πέραν των απωλειών του και δύο ακόμα αντιπάλους που προήρχοντο από τον δικό του χώρο, του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας: Τον πρωτοεμφανισθέντα Κων/νο Χωραφόπουλο και τον πρώην συνεργάτη του Νικόλαο Καλαϊτζίδη που στηριζόταν από την «Πολιτική Άνοιξη» το νέο κόμμα του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος είχε αποχωρήσει από τη Νέα Δημοκρατία και έφτασε μέχρι το Μαρούσι για να βοηθήσει τον εκλεκτό του (φωτο δεξιά).
Οι μετακινήσεις αυτές και οι δημιουργίες νέων συνδυασμών, όπως φάνηκε εκ των υστέρων, διευκόλυναν τον αγώνα του Π. Τζανίκου, ο οποίος κατάφερε να βγει νικητής από την πρώτη Κυριακή αν και με οριακό αποτέλεσμα. 
 
Αναλυτικά τα αποτελέσματα 
1. «Μαρούσι 2000+» του Π. Τζανίκου (ποσοστό 50,51% ψήφοι 9.597  έδρες 19)
2. «Μαρουσιώτικη Δημιουργία» του Δ. Κοτζιά (ποσοστό 16,35% ψήφοι 3.106 – έδρες 4)
3. «Μαρουσιώτικη Συνεργασία» του Δ. Βλάχου (ποσοστό 11,19% ψήφοι 2.126 – έδρες 3)
4. «Μαρουσιώτικη Δύναμη» του Κ. Χωραφόπουλου (ποσοστό 9,91% ψήφοι 1.882 έδρες 3)
5. «Νέα Δημοτική Πνοή» του Ν. Καλαϊτζίδη (ποσοστό 5,49% ψήφοι 1.044 έδρα 1)
6. «Δημοτική Ενότητα» του Χρ. Μέντζου (ποσοστό 4,94% ψήφοι 939 έδρα 1) και 
7. «Μαρούσι: Πολιτισμός Και Μέλλον» του Κ. Χιώνη (ποσοστό 1,62% ψήφοι 307) 
Οι εκλεγέντες που θα συγκροτούσαν το 31μελές Δημοτικό Συμβούλιο ήταν: δεκαεννέα (19) από τον συνδυασμό του Π. Τζανίκου «Μαρούσι 2000+» οι Μιχαήλ Αγιουτάντης, Αικατερίνη Αναστασιάδου, Παναγιώτης Βαλκανάς, Ιωάννης Βελούδος, Γεώργιος Γιαννιός, Βασίλειος Δημάδης, Γεώργιος Ζήκος, Κώστας Ιωαννίδης, Νικόλαος Κάββαλος, Πέτρος Καλογρίδης, Νικόλαος Κονδυλάτος, Γεώργιος Λέκκας, Μιχάλης Μανιός, Ευάγγελος Μοστρούς, Βασίλειος Μπαλάσης, Αναστασία Πυρένη, Κωνσταντίνος Πουσπουρίκας, Γεώργιος Συκαμιώτης και Μαρούλα Χατζηδημητράκη,. Τέσσερις (4) από τον συνδυασμό «Μαρουσιώτικη Δημιουργία» ο επικεφαλής Δημ. Κοτζιάς και οι Κώστας Αντωνόπουλος, Αλέξανδρος Γαρδέλης, Εμμανουήλ Κάββαλος. Τρεις (3) από τον συνδυασμό «Μαρουσιώτικη Συνεργασία», ο επικεφαλής Δημήτριος Βλάχος και οι Χρήστος Βλάχος (ο πρώην δήμαρχος) και Γεώργιος Πόρτολος. 
Τέλος, από τον συνδυασμό «Μαρουσιώτικη Δύναμη», ο επικεφαλής Κωνσταντίνος Χωραφόπουλος και οι Γεώργιος Αντωνόπουλος και Γεώργιος Ιατρίδης, ο οποίος κατά την πρώτη συνεδρίαση και αμέσως μετά την ορκωμοσία του Δημοτικού Συμβουλίου, παραιτήθηκε από το συνδυασμό και δήλωσε ανεξάρτητος.

Σημαντικές απώλειες και νέα πρόσωπα
Η τετραετία που ακολούθησε, σημαδεύτηκε από πολλούς θανάτους. Πρώτος «έφυγε» ο Μιχάλης Μανιός (όρθιος, φωτο αριστερά), που εκτός από στενός συνεργάτης (αντιδήμαρχος οικονομικών του Δήμου) ήταν και ο στενότερος φίλος του δημάρχου Π. Τζανίκου, ο οποίος συνετρίβη κυριολεκτικά από την απώλεια και αποτίνοντας φόρο τιμής στη μνήμη του, ονόμασε το Δημοτικό Κολυμβητήριο που δημιούργησε αργότερα, «Κολυμβητήριο Μιχάλης Μανιός». 
Στη συνέχεια, το Μαρούσι θρήνησε τον -επί σειρά ετών- δήμαρχο Αλέξανδρο Γαρδέλη, η απώλεια του οποίου συγκλόνισε την Μαρουσιώτικη κοινωνία, όπως επίσης και η απώλεια του Δημήτρη Κοτζιά πολύ σύντομα. 
Τη θέση τους στο Δημοτικό Συμβούλιο πήραν οι Αλέξανδρος Στέφας, Δημήτριος Καμπούκος και Σπυρίδων Σταθούλης αντίστοιχα, ενώ επικεφαλής του συνδυασμού «Μαρουσιώτικη Δημιουργία» του Δ. Κοτζιά ετέθη με ψηφοφορία των μελών του, ο δημοτικός σύμβουλος Δημήτριος Καμπούκος. 
Επίσης, η τετραετία 1995 – 1998 χαρακτηρίστηκε και από παραιτήσεις. Με την έναρξη της θητείας είχε παραιτηθεί από τον συνδυασμό της διοίκησης Τζανίκου, ο δημοτικός σύμβουλος Νίκος Κονδυλάτος, τη θέση του οποίου πήρε ο Ελευθέριος Καστανάκης για να παραιτηθεί και αυτός αργότερα παραχωρώντας τη θέση του στην Ειρήνη Βενιού, ενώ προς το τέλος της τετραετίας παραιτήθηκε ο αντιδήμαρχος Γεώργιος Γιαννιός, την θέση του οποίου πήρε ο επιλαχών δημοτικός σύμβουλος και καθηγητής του Μετσόβιου Πολυτεχνείου  Μηνάς Αγγελίδης «ο δημοτικός σύμβουλος με τη συντομότερη θητεία της εικοσαετίας». 
Να σημειωθεί ότι τόσο ο Ν. Κονδυλάτος, όσο και ο Ελ.. Καστανάκης, είχαν παραιτηθεί για να τοποθετηθούν σε καίριες διοικητικές θέσεις του Δήμου Αμαρουσίου, ενώ η παραίτηση του αντιδημάρχου Γ. Γιαννιού, που συμπλήρωνε τότε 35 χρόνια συνεχούς ενασχόλησης με τα κοινά ήταν και η πρώτη που άφηνε υπαινιγμούς κατά της διοίκησης Τζανίκου. 
Αξίζει να αναφερθεί, ότι ο Γ. Γιαννιός διάβασε την παραίτησή του ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου, κατά την συνεδρίαση (πριν από τη συζήτηση) για την ψήφιση του Προϋπολογισμού 1998 αιφνιδιάζοντας τους πάντες (συμβούλους και κοινό που παρακολουθούσε τη συνεδρίαση), που τον είδαν μετά την ανάγνωσή της να αποχωρεί από την αίθουσα. Η παραίτησή του οφειλόταν «στις νέες τάσεις και προοπτικές που διαμορφώνονται και δεν τις κατανοώ, δεν μπορώ να παρακολουθήσω και τελικά δεν μου είναι προσφιλείς».
Εν τούτοις, ο Παν. Τζανίκος είχε καταφέρει την ίδια περίοδο να αγοράσει το οικόπεδο της Εθνικής Κτηματικής Τράπεζας της Ελλάδος, που το εκμίσθωνε στην Mercedes με σκοπό να κτίσει εκεί το κτήριο που σήμερα στεγάζεται το Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού του Δήμου Αμαρουσίου (φωτο δεξιά).

 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 1998

Οι τελευταίες δημοτικές εκλογές του 20ού αιώνα πραγματοποιήθηκαν μαζί με τις αντίστοιχες νομαρχιακές στις 11 και στις 18 Οκτωβρίου 1998. Ήταν οι πρώτες εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης μετά από την εφαρμογή του νόμου «Καποδίστριας», όπως αποκλήθηκε ο Ν 2539/1997. Σύμφωνα με αυτόν οι μικρότεροι δήμοι και κοινότητες όλης της επικράτειας συγχωνεύθηκαν και περιορίσθηκαν σε μεγαλύτερους δήμους (συνολικά 1.033) με σκοπό «τη βελτιστοποίηση της δημόσιας διοίκησης στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης». Η διοικητική διαίρεση που προέκυψε με το νόμο αυτό, ίσχυσε μέχρι το τέλος του 2010, οπότε και αντικαταστάθηκε από νέα που προέβλεπε το σχέδιο «Καλλικράτης» (Ν 3852/2010), όπως θα δούμε παρακάτω.
Οι κυβερνητικοί υποψήφιοι ηττήθηκαν και στους τρεις μεγάλους δήμους της χώρας. Στον Δήμο Αθηναίων, ο υποψήφιος της ΝΔ Δημήτρης Αβραμόπουλος επανεκλέχθηκε από τον πρώτο γύρο με ποσοστό ψήφων 57% αφήνοντας δεύτερη την Μαρία Δαμανάκη (που στηριζόταν από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ) η οποία κέρδισε λιγότερο από 17% των ψήφων. Στις εκλογές μετείχε και ο πρώην δήμαρχος Δημήτρης Μπέης, ως ανεξάρτητος.  

Στο Μαρούσι… μετακινήσεις
Στο Μαρούσι, στις εκλογές της 11ης Οκτωβρίου 1998, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας έδωσε τη στήριξή του στον Ιωακείμ (Μάκη) Ιωσηφίδη. 
Χαρακτηριστικό της προεκλογικής περιόδου ήταν -όπως και της προηγούμενης- οι μετακινήσεις στελεχών από ψηφοδέλτιο σε ψηφοδέλτιο και η δημιουργία νέων συνδυασμών.
Ο Γεώργιος Ιατρίδης, που ήταν ήδη ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος όπως προαναφέρθηκε, δημιούργησε δικό του συνδυασμό «Νέοι Ορίζοντες», ο οποίος μαζί με το συνδυασμό του Δορύλαου Κλαπάκη «Για ένα νέο Μαρούσι» δημιούργησαν το ρεκόρ να μην έχουν ούτε έναν υποψήφιο με τριψήφιο αριθμό σταυρών σε εκείνες τις δημοτικές εκλογές. 
Στις ίδιες εκλογές, δημιούργησε τον συνδυασμό «Μαρούσι Ενεργοί Πολίτες» και ο Επαμεινώνδας Γαρδέλης, γιος του πρώην δημάρχου Αλέξανδρου Γαρδέλη, ο οποίος κατέβαινε στο δημοτικό στίβο για πρώτη φορά.
Ταυτόχρονα, ο Μάκης Ιωσηφίδης δημιούργησε τον συνδυασμό «Μαρούσι Πρώτη Πόλη» (που στηρίχθηκε από τη Νέα Δημοκρατία), στον οποίο συμπεριέλαβε αρκετά στελέχη του συνδυασμού του θανόντος Δ. Κοτζιά. Μαζί του πήγαν ο Γεώργιος Αντωνόπουλος, που προερχόταν από τη «Μαρουσιώτικη Δύναμη» του Κ. Χωραφόπουλου και ο Δημήτρης Βλάχος που εν τω μεταξύ έχει διαλύσει τον συνδυασμό του.
Από τις μετακινήσεις των εκλεγμένων αλλά και των υποψηφίων της προηγούμενης τετραετίας, είχε δημιουργηθεί και ο συνδυασμός «Μαρούσι Προσφορά και Δημιουργία» του Γεωργίου Πόρτολου, πρώην δημοτικού συμβούλου με τον συνδυασμό του Δημητρίου Βλάχου, τον οποίο αυτή τη φορά συμπεριέλαβε ως υποψήφιο στο δικό του ψηφοδέλτιο.
Ο συνδυασμός του Παν. Τζανίκου, στηριζόμενος από το ΠΑΣΟΚ και ενισχυμένος από το πρωτοφανές -για τα δεδομένα της εποχής- έργο που είχε προσφέρει την πρώτη οκταετία, καθώς και από τη συμμετοχή της δημοφιλούς αθλήτριας Σοφίας Σακοράφα, πέτυχε να κερδίσει τις εκλογές, αφήνοντας πολύ πίσω τον συνδυασμό του Μ. Ιωσηφίδη και με μεγάλη διαφορά. 
Χαρακτηριστικό της αναμέτρησης εκείνη τη χρονιά, υπήρξε το γεγονός ότι ο συνδυασμός της «Δημοτικής Ενότητας» (που στήριζε το ΚΚΕ), έπιασε όριο που του επέτρεψε να εκλέξει δύο δημοτικούς συμβούλους, ενώ ο πρωτοεμφανιζόμενος -ως ανεξάρτητος- Επαμεινώνδας Αλ. Γαρδέλης, κατάφερε κι αυτός να μπει στο Δημοτικό Συμβούλιο, συγκεντρώνοντας ποσοστό 4,6% και 957 ψήφους. 

Τα αποτελέσματα
Αναλυτικά τα αποτελέσματα των εκλογών της 11ης Οκτωβρίου 1998 είχαν ως εξής:
1. «Μαρούσι 2000+» του Π. Τζανίκου (ποσοστό 55,8% ψήφοι 11.651 έδρες 19). 
2. «Μαρούσι Πρώτη Πόλη» του Μ. Ιωσηφίδη (ποσοστό 22,2% ψήφοι 4.641 έδρες 6)
3. «Μαρούσι Προσφορά και Δημιουργία» του Γ. Πόρτολου (ποσοστό 8,7% ψήφοι 1.807 έδρες 3)
4. «Δημοτική Ενότητα» του Χρ. Μέντζου (ποσοστό 5,4% ψήφοι 1.138 έδρες 2)
5. «Μαρούσι Ενεργοί Πολίτες» του Επαμ. Γαρδέλη (ποσοστό 4,6% ψήφοι 957 έδρα 1)
6. «Νέοι Ορίζοντες» του Γ. Ιατρίδη (ποσοστό 1,8% ψήφοι 381)
7. «Για Ένα Νέο Μαρούσι» του Δορ. Κλαπάκη (ποσοστό 1,5% ψήφοι 310)
Το 31μελές Δημοτικό Συμβούλιο κατά την τετραετία 1999 – 2002 απαρτιζόταν από τους εξής: Εκ μέρους του συνδυασμού «Μαρούσι 2000+» οι Μιχαήλ Αγιουτάντης, Αικατερίνη Αναστασιάδου, Ιωάννης Βελούδος, Βασίλειος Δημάδης, Νικόλαος Δούσης–Ρασσιάς, Χαράλαμπος Ζαφειρόπουλος, Γεώργιος Ζήκος, Κώστας Ιωαννίδης, Ελευθέριος Καστανάκης, Νικόλαος Κάββαλος, Νικόλαος Καλαϊτζίδης, Πέτρος Καλογρίδης, Ευάγγελος Μοστρούς, Βασίλειος Μπαλάσης, Αναστασία Πυρένη, Σοφία Σακοράφα, Αλέξανδρος Στέφας, Γεώργιος Συκαμιώτης και Μαρούλα Χατζηδημητράκη. Από τον συνδυασμό «Μαρούσι Πρώτη Πόλη», ο επικεφαλής Μάκης Ιωσηφίδης και οι Κώστας Αντωνόπουλος, Παναγιώτης Βραχνός, Αριστείδης Βότσης, Δημήτριος Καμπούκος και Εμμανουήλ Κάββαλος, τον οποίο μετά τον θάνατό του αντικατέστησε ο Ευάγγελος Φιλιππαίος. Από τον συνδυασμό «Μαρούσι Προσφορά και Δημιουργία», ο επικεφαλής του Γεώργιος Πόρτολος και οι  Γεώργιος Αντωνόπουλος και Δημήτριος Βλάχος, ενώ από τον συνδυασμό «Δημοτική Ενότητα», ο επικεφαλής Χρήστος Μέντζος και ο Μπάμπης Ζιώγας. Τέλος, κατέλαβε έδρα και ο επικεφαλής του συνδυασμού «Μαρούσι Ενεργοί Πολίτες» Επαμεινώνδας Γαρδέλης.

Αρχίζει η φθορά του Π. Τζανίκου
Χαρακτηριστικό όπως τετραετίας ήταν ότι για πρώτη φορά η θητεία του δημάρχου Π. Τζανίκου σκιάστηκε από ένα σκάνδαλο. Το «Σκάνδαλο της καθαριότητας», όπως ονομάστηκε, για το λόγο ότι ο Δήμος Αμαρουσίου  δήλωνε έναν τεράστιο όγκο απορριμμάτων που αντιστοιχούσε στο σύνολο σχεδόν όλων των υπολοίπων δήμων που ανήκαν στην Τοπική Ένωση Δήμων & Κοινοτήτων Νομού Αττικής, όπως ισχυριζόταν τότε η αντιπολίτευση, η οποία ισχυριζόταν ότι «κάποιος κέρδιζε από αυτή την υπόθεση».
Η υπόθεση αυτή, απασχόλησε επί δύο σχεδόν χρόνια το Δημοτικό Συμβούλιο, με αποτέλεσμα να έλθουν σε ρήξη ο δήμαρχος με τον Ελευθέριο Καστανάκη, μέχρι τότε σύμβουλό του αλλά και μέλος της Διαπαραταξιακής Επιτροπής που είχε αναλάβει τις έρευνες επί του θέματος της καθαριότητας. Με την ανακοίνωση του πορίσματος της Διαπαραταξιακής Επιτροπής, ο δήμαρχος έθεσε εκτός του συνδυασμού του τον Ελευθέριο Καστανάκη, ενώ την ίδια μέρα κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, παραιτήθηκε και ο δημοτικός σύμβουλος της διοίκησης Μπάμπης Ζαφειρόπουλος.
Περί το τέλος της τετραετίας 1999 – 2002, το Δημοτικό Συμβούλιο απασχολήθηκε με όπως αποκαλύψεις του δημοτικού συμβούλου Βασίλειου Μπαλάση (της διοίκησης), που είχε ανακαλύψει ότι πλαστογραφούσαν την υπογραφή του σε διάφορες εισηγήσεις του Δήμου, ενώ η διοίκηση του Π. Τζανίκου, άρχισε να παρουσιάζει τριγμούς που οφείλονταν και στην ανεξαρτητοποίηση της συμβούλου Σοφίας Σακοράφα, ενώ προηγουμένως είχαν ανεξαρτητοποιηθεί και οι δημοτικοί σύμβουλοι Αναστασία Πυρένη και Ιωάννης Βελούδος. 
Ήταν φανερό ότι είχε αρχίσει η φθορά της διοίκησης Τζανίκου και πολλοί στην κεντρική πλατεία Κασταλίας (η οποία καθόριζε τις τάσεις του εκλογικού σώματος) σχολίαζαν την αναγκαιότητα να θεσμοθετηθεί από την κυβέρνηση ένα πλαφόν που να περιορίζει την επανεκλογή του ίδιου δήμαρχου μόνο δύο φορές. «Το πολύ-πολύ τρεις και καμία παραπάνω», όπως ακουγόταν χαρακτηριστικά στην πλατεία Κασταλίας.
 


ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2002

Οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του 2002 πραγματοποιήθηκαν ταυτόχρονα τον Οκτώβριο του 2002 για την ανάδειξη εκπροσώπων σε περισσότερους από 1.030 δήμους και κοινότητες της ελληνικής επικράτειας και σε 54 νομούς (υπερ-νομαρχίες).
Η Φώφη Γεννηματά του ΠΑΣΟΚ αναδείχθηκε υπερ-νομάρχης, επικρατώντας των Γ. Τζανετάκου (ΝΔ) και Γ. Καρατζαφέρη (ΛΑΟΣ) στις συγκεκριμένες εκλογές, στις οποίες είχαν πάρει μέρος και οι Μανώλης Γλέζος (ΣΥΝ) και ο Θανάσης Παφίλης (ΚΚΕ), ενώ ο Γιάννης Σγουρός (ΠΑΣΟΚ) αναδείχθηκε Νομάρχης Αθηνών. 

Με το βλέμμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004
Στο Μαρούσι, οι παραιτήσεις των στελεχών του Π. Τζανίκου κατά την προηγούμενη τετραετία, απεδείχθη ότι ήταν η κορυφή του παγόβουνου για όσα στην πραγματικότητα είχαν συμβεί. Για πρώτη φορά έγινε φανερή η διάσπαση μέσα στην τοπική οργάνωση του ΠΑΣΟΚ, η οποία τόσα χρόνια στήριζε τον Τζανίκο. 
Οι εκλογές αυτές δεν ήταν εύκολες παρά την αισιοδοξία του Π. Τζανίκου, ο οποίος ευελπιστούσε σε άνετη νίκη, παρ’ όλο που υπήρχε εμφανής δυσαρέσκεια του κόσμου και γινόταν όλο και πιο βέβαιο ότι είχε προέλθει -κυρίως- από το «αντάρτικο» που είχε ξεκινήσει από τα μέσα της προηγούμενης τετραετίας. 
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ο Κώστας Ρώτας τον οποίο στήριζε επίσημα η Νέα Δημοκρατία κατά την προεκλογική περίοδο, εμφανιζόταν ως «σκληρό καρύδι» και έδινε ελπίδες στον κόσμο της ΝΔ, ότι θα μπορούσε να «χτυπήσει» τον Τζανίκο.
Από την άλλη, σκληρό αγώνα έδινε και η Σοφία Σακοράφα (με το συνδυασμό της «Μαρούσι Πόλη Να Ζεις»), η οποία από τη μεριά της θα αποσπούσε ένα σημαντικό αριθμό ψηφοφόρων μαζί με τα άλλα δύο πρώην στελέχη του Τζανίκου (Ελευθ. Καστανάκη και Ιωαν. Βελούδο) ακολουθώντας σύγχρονες μεθόδους προσέγγισης ειδικά του νεανικού κοινού (φωτο αριστερά). 
Την ίδια ώρα ο Μάκης Ιωσηφίδης ως παλαιό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, ήλπιζε να αποσπάσει ψήφους στήνοντας για το λόγο αυτό πασαρέλα για επίδειξη μόδας στην πλατεία Ευτέρπης (φωτο κάτω δεξιά), ενώ από τον προοδευτικό χώρο ξεπήδησε ως υποψήφια δήμαρχος η Μαρία Παπασυμεών με το συνδυασμό «Κόντρα Στον Καιρό», που στηριζόταν από τον ΣΥΝ. 
Έτσι, το εκλογικό αποτέλεσμα των εκλογών του 2002 δεν έδωσε δήμαρχο και το Μαρούσι οδηγήθηκε σε δεύτερο γύρο εκλογών την επόμενη Κυριακή, μεταξύ των δύο πρώτων υποψηφίων δημάρχων. 

Αναλυτικά το αποτέλεσμα
1. «Μαζί για το Μαρούσι» του Παν. Τζανίκου (ποσοστό 43,4% ψήφοι 13.261 έδρες 19)
2. «Πολίτες για το Μαρούσι» του Κώστα Ρώτα (ποσοστό 24,5% ψήφοι 7.462 έδρες 8)
3. «Μαρούσι Πόλη να Ζεις» της Σοφίας Σακοράφα (ποσοστό 11,9% ψήφοι 3.610 έδρες 2)
4. «Μαρούσι Πρώτη Πόλη» του Μάκη Ιωσηφίδης (ποσοστό 10,2% ψήφοι 3.103 έδρες 2)
5. «Κόντρα στον Καιρό» της Μαρίας Παπασυμεών (ποσοστό 5,5% ψήφοι 1.666)
6. «Δημοτική Ενότητα» του Μπάμπη Ζιώγα (ποσοστό 4,6% ψήφοι 1.395)
Η δεύτερη Κυριακή, ύστερα από πολλές επαφές, διαβουλεύσεις, υπαναχωρήσεις και συμβιβασμούς έφερε νικητή τον Παν. Τζανίκο με 54,8% και 14.906 ψήφους, έναντι  45,2% και 12.311 ψήφων του Κων. Ρώτα.

Οι εκλεγέντες και οι ενστάσεις
Χαρακτηριστικό των εκλογών αυτών, ήταν το γεγονός ότι αμέσως μετά ηγέρθησαν όχι και λίγες ενστάσεις κατά του κύρους των. 
Συγκεκριμένα, μια ένσταση έγινε από τον Χρήστο Σεφερλή, γνωστό δημοσιογράφο και πρώτο επιλαχόντα του συνδυασμού «Μαζί για το Μαρούσι», άλλη μια από τον Μιχαήλ Αγιουτάντη πρώτο επιλαχόντα του συνδυασμού «Πολίτες για το Μαρούσι», καθώς και των συνδυασμών «Κόντρα στον Καιρό» (της Μ. Παπασυμεών) και «Δημοτικής Ενότητας» (Μπ. Ζιώγα). 
Από όλες αυτές τις ενστάσεις έγινε δεκτή πρωτόδικα μόνον εκείνη του Χρ. Σεφερλή, την οποία εφεσίβαλε με επιτυχία ο Κώστας Ζαπαντιώτης, που αργότερα κατέλαβε την τελευταία θέση μεταξύ των εκλεγέντων δημοτικών συμβούλων του συνδυασμού «Μαζί Για Το Μαρούσι» του Π. Τζανίκου.
Οι τριάντα ένας (31) δημοτικοί σύμβουλοι που θα απάρτιζαν το Δημοτικό Συμβούλιο για την περίοδο 2003 – 2006, ήταν από τον συνδυασμό «Μαζί για το Μαρούσι» οι: Αικατερίνη Αναστασιάδου, Γεώργιος Αντωνόπουλος, Δημήτρης Βλάχος, Μαίρη Διακολιού, Νίκος Δούσης–Ρασσιάς, Κώστας Ιωαννίδης, Νίκος Κάββαλος, Πέτρος Καλογρίδης, Ελένη Λέκκα, Βασίλειος Μπαλάσης, Αλέξανδρος Μπρέγιαννης, Παναγιώτης Πέτρου, Αντώνης Πουλημένος, Μπέτυ Ραφτοπούλου, Αλέξανδρος Στέφας, Γεώργιος Συκαμιώτης, Μαρούλα Χατζηδημητράκη, Κώστας Χωραφόπουλος και Κώστας Ζαπαντιώτης. 
Από τον συνδυασμό «Πολίτες για το Μαρούσι», ο επικεφαλής Κώστας Ρώτας και οι Κώστας Αντωνόπουλος, Παναγιώτης Βραχνός, Επαμεινώνδας Γαρδέλης, Αικατερίνη Ιωάννου, Νίκος Καλαϊτζίδης, Ελένη Τσουκλείδου-Μαραγκάκη και Ειρήνη Χαλιώτη. 
Από τον συνδυασμό «Μαρούσι Πόλη να Ζεις», η επικεφαλής Σοφία Σακοράφα με την Μαίρη Καρανάσιου και από τον συνδυασμό «Μαρούσι Πρώτη πόλη», ο επικεφαλής Μάκης Ιωσηφίδης και η κόρη του Κλεοπάτρα Ιωσηφίδη.

 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2006

Οι Αυτοδιοικητικές Εκλογές (όρος που επικράτησε μετά τη θεσμοθέτηση της ταυτόχρονης εκλογής δημάρχων και περιφερειαρχών) του 2006 πραγματοποιήθηκαν στις 15 Οκτωβρίου 2006 στους 54 νομούς της χώρας και σε περισσότερους από 1.030 δήμους και κοινότητες της ελληνικής επικράτειας.
Σύμφωνα με τον ισχύοντα νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων και με ένα σχέδιο αναλογικής εκλογής, ένα ποσοστό της τάξης του 42% αρκούσε για την εκλογή ανώτατων αρχόντων από τον πρώτο γύρο. 
Στην Αττική, Νομάρχης Αθηνών επανεκλέχθηκε ο Γιάννης Σγουρός (ΠΑΣΟΚ), υπερισχύοντας της Φωτεινής Πιπιλή (ΝΔ).

Στο Μαρούσι, προεκλογικό προσκήνιο και… 
Στο Μαρούσι, ενώ οι εκλογές του 2002 είχαν αναδείξει την πολυδιάσπαση στο χώρο των λεγόμενων «προοδευτικών δυνάμεων», οι εκλογές της 15ης Οκτωβρίου 2006 την επιβεβαίωσαν, τόσο κατά την προεκλογική περίοδο, όσο και εκ του αποτελέσματος. 
Το προσκήνιο της προεκλογικής αυτής περιόδου, ίσως μείνει στην ιστορία των δημοτικών εκλογών λόγω τριών κυρίως εκδηλώσεων, που ενώ αναδείκνυαν τη δημοκρατικότητα του προεκλογικού αγώνα, εντούτοις έκρυβαν κατά βάθος το παρασκήνιο που αποκαλύπτονταν έμμεσα από κάποιες ενέργειες αγνώστων, που γέμισαν την πόλη με προκλητικά τρυκάκια, τα οποία αποκαλούσαν τον Γ. Πατούλη «Λαγό» του Τζανίκου, τον Στ. Ραγκούση «Κλώνο» του, τον Π. Αλεξανδρή «Γκουρού» και άλλα υπονοούμενα (φωτο αριστερά). Ενώ, δεν έλειψε και το πρωτοσέλιδο χιούμορ ενός τοπικού εντύπου που ενώ «Στήριζε Πατούλη», ταυτόχρονα «Ψήφιζε Ραγκούση» (φωτο δεξιά).
* * * 
Η πρώτη εκδήλωση ήταν αυτή που οργάνωσε το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να στηρίξει τον υποψήφιό του. Επρόκειτο για την περιβόητη Διαβουλευτική Δημοσκόπηση, η οποία έλαβε χώρα την Κυριακή 4 Ιουνίου 2006 και ύστερα μάλιστα από άρθρο του ίδιου του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Α. Παπανδρέου που δημοσιεύτηκε και στην Αμαρυσία, το οποίο αφού εξηγούσε ότι ήταν «μία καινοτόμος απόφαση που φέρνει τον πολίτη και την κοινωνία κοντά στο επίκεντρο της πολιτικής, που δίνει φωνή στον πολίτη και στην κοινωνία, που επιτρέπει συνθήκες διαφάνειας και διαλόγου, συνδέοντας επιστημονικά αυτή τη διαβούλευση, με δημοσκοπήσεις, με τη δημοσιότητα και με το Διαδίκτυο» ανακοίνωνε ότι οι διεκδικητές της υποψηφιότητας δημάρχου στο Μαρούσι ήταν οι: Αλεξανδρής Παναγιώτης, Βελούδος Γιάννης, Βλάχος Χαράλαμπος, Διακολιού Μαίρη, Καρανάσου Μαίρη και Μπρέγιαννης Αλεξανδρος.   
Η Διαβουλευτική Δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε στο κτήριο της HELEXPO στο Μαρούσι (φωτο αριστερά), έτυχε μεγάλης επισημότητας και δημοσιότητας. Οι εκλέκτορες χωρισμένοι σε 15 ομάδες είχαν επιλεγεί τυχαία και με επιστημονικό τρόπο, από τους επιστημονικά υπεύθυνους του Ινστιτούτου Στατιστικής Τεκμηρίωσης Ανάλυσης και Έρευνας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, με επικεφαλής τον καθηγητή Γιάννη Πανάρετο. Ο δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας συντόνιζε τη διαδικασία δίνοντας το λόγο σε εκπροσώπους των ομάδων να υποβάλλουν τις ερωτήσεις και οι έξι υποψήφιοι είχαν χρονικό διάστημα δύο λεπτών να απαντήσουν. 
Τη διαδικασία παρακολούθησε και ο Γιώργος Α. Παπανδρέου που είχε προσέλθει με το χέρι σε νάρθηκα, μετά το γνωστό ατύχημα με την αλυσίδα του ποδηλάτου του (φωτο δεξιά κάτω).
Προέκυψαν 19 ερωτήματα, τα οποία εκλήθησαν να απαντήσουν οι υποψήφιοι και η διαδικασία που είχε ξεκινήσει 10:00 το πρωί τελείωσε στις 8:00 το βράδυ. Τελικά, ο Πάνος Αλεξανδρής ανεδείχθη υποψήφιος δήμαρχος Αμαρουσίου ύστερα από δύο ψηφοφορίες, αφού κατά την πρώτη κανένας από τους έξι υποψήφιους δεν είχε πάρει το 50%+1 των εκλεκτόρων, όπως προβλεπόταν από τη διαδικασία. Στη δεύτερη ψηφοφορία, αντίπαλός του ήταν ο Αλέξανρος Μπρέγιαννης, που είχε έρθει δεύτερος κατά την πρώτη.
Η δεύτερη εκδήλωση που σημάδεψε κι αυτή με τον τρόπο της την προεκλογική περίοδο της περιόδου αυτής ήταν η Δημόσια Αντιπαράθεση των υποψηφίων δημάρχων Αμαρουσίου, που οργάνωσε η εφημερίδα ΑΜΑΡΥΣΙΑ την Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2006 στην κατάμεστη αίθουσα του κινηματογράφου ΔΙΑΝΑ της πόλης μας (φωτο κάτω αριστερά), την οποία συντόνιζε ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας και για την οποία γινόταν ταυτόχρονη δημοσκόπηση μέσω του site της εφημερίδας www.amarysia.gr.
Τέλος, λίγες μέρες αργότερα ακολούθησε άλλη μια δημόσια συζήτηση μεταξύ των υποψηφίων δημάρχων, την οποία προκάλεσε για δεύτερη φορά (η πρώτη ήταν το 1994) ο Εμπορικός Σύλλογος Αμαρουσίου (ΕΣΑΜ) και η οποία διήρκεσε δυόμιση ώρες κατά τις οποίες οι ομιλητές κλήθηκαν να απαντήσουν τόσο σε ερωτήσεις του ΕΣΑΜ, όσο και σε αντίστοιχες του κοινού. Ωστόσο, επειδή η διαδικασία αποδείχθηκε χρονοβόρα, οι υποψήφιοι απάντησαν σε εκείνες του ΕΣΑΜ, ενώ στις ερωτήσεις του κοινού και κατόπιν συμφωνίας με τον ΕΣΑΜ, δεσμεύτηκαν ν’ απαντήσουν γραπτά και να τις αποστείλουν στον Σύλλογο.

…και παρασκήνιο
Ενώ οι δημότες του Αμαρουσίου, έσπευδαν από συγκέντρωση σε συγκέντρωση και από Διαβούλευση σε Αντιπαράθεση προκειμένου να ενημερωθούν, το παρασκήνιο είχε αρχίσει ακόμα και πριν τις «ορατές» εκδηλώσεις. 
Ο Παν. Τζανίκος έχοντας αντιληφθεί την έντονη δυσαρέσκεια των κατοίκων της πόλης εξαιτίας της γενικής αδιαφορίας του και του έργου της απροσδόκητα ταχύτατης λιθόστρωσης όλων ταυτοχρόνως των κεντρικών δρόμων της πόλης, το οποίο έργο οι δημότες αποκαλούσαν χάρη συντομίας «τα κυβολιθάκια του Τζανίκου» (φωτο κάτω αριστερά), του οποίου η χρησιμότητα όχι μόνον αμφισβητήθηκε αλλά κρίθηκε και επικίνδυνη, αποφάσισε να μην είναι υποψήφιος. 
Μετά από αυτό, εκ μέρους των μελών του συνδυασμού, αλλά και ενδιαφερομένων πολιτών εκφράστηκαν αρχικά τρία (3) αιτήματα προς την Επιτροπή Εκλογικών Διαδικασιών του ΠΑΣΟΚ (Αικ. Αναστασιάδου, Μ. Διακολιού, Αλ. Μπρέγιαννη), ακολούθησαν άλλα πέντε (5) από συμπολίτες μας (Γεωρ. Σακελλίων, Παν. Αλεξανδρής, Στ. Ραγκούσης, Ν. Μπούρας, Ι. Ζαχαρής) και στη συνέχεια άλλα έξι (6) της δημοτικής συμβούλου Σ. Σακοράφα και των Μαρίας Καρανάσιου, Κων. Κανελλάκη, Ευάγγελου Κουτρουμπή, Ευάγγελου Γεραπετρίτη, Νικ. Σκιαδά και Χαράλ. Βλάχου.
Φήμες που κυκλοφόρησαν τότε στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, ήθελαν τους πέντε από τους υποψήφιους (πλην του Χ. Βλάχου) να υπέβαλαν αιτήσεις σκόπιμα, για να αμφισβητηθεί ο θεσμός της επιλογής που προβλεπόταν να γίνει από την Επιτροπή Εκλογικών Διαδικασιών του Κινήματος και έλεγαν μάλιστα, ότι αρκετοί από αυτούς ανήκαν στο χώρο των οπαδών και φίλων της κυρίας Σακοράφα που κατά τη διαδικασία θα ζητούσαν να δοθεί σ’ αυτήν το χρίσμα. Κάτι που δεν συνέβη τελικά, όπως προαναφέρθηκε.
Την ίδια περίοδο ο Π. Τζανίκος εκινείτο ως μέντορας του νέου υποψηφίου Στάθη Ραγκούση, ο οποίος ίδρυσε το συνδυασμό «Μαρούσι Και Πόλη Και Γειτονιά» που είχε ως βασικό κορμό τον προηγούμενο συνδυασμό Τζανίκου. Οι δημοτικοί σύμβουλοι Π. Καλογρίδης, Ελ. Λέκκα, Αλ. Στέφας, Κων. Χωραφόπουλος, Παν. Βραχνός, Κ. Ιωαννίδης, Παν. Πέτρου, Γιώργος Αντωνόπουλος, Αντ. Πουλημένος και Ε. Ραφτοπούλου, ήταν αρκετοί ώστε να θεωρηθεί ότι αποτελούσαν το «δαχτυλίδι» του Τζανίκου προς τον Ραγκούση, ο οποίος γι’ αυτό και θεωρήθηκε «διάδοχος».
Ως διάδοχος όμως, βρέθηκε αντιμέτωπος με δύο ισχυρούς αντιπάλους. Το συνδυασμό «Μαρούσι Επόμενη Μέρα» του Πάνου Αλεξανδρή, που στηρίχθηκε επίσημα από το ΠΑΣΟΚ και το συνδυασμό «Μαρούσι Ανθρώπινη Πόλη» του Γιώργου Πατούλη που στηρίχθηκε επίσημα από τη Νέα Δημοκρατία. 
Στο συνδυασμό του Π. Αλεξανδρή, είχαν μεταπηδήσει (κι αυτοί από το συνδυασμό Τζανίκου) οι Γ. Συκαμιώτης, Ν. Δούσης–Ρασσιάς, Αλ. Μπρέγιαννης και Ν. Κάββαλος και παρόλο που από άποψη ψήφων είχαν καταταχθεί στην πρώτη επτάδα επί των 50 υποψηφίων του συνδυασμού, ελέχθη ότι αποτέλεσαν τα «βαρίδια» του Π. Αλεξανδρή που εμπόδισαν την εκλογή του. 
Ο Γιώργος Πατούλης, δεν ήταν «καινούργιος στην πιάτσα», διότι προηγουμένως είχε εκλεγεί στο Δήμο Λυκόβρυσης-Πεύκης και είχε διατελέσει πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου. Ήταν πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αττικής, διέθετε προσωπική ακτινοβολία, έχαιρε της εμπιστοσύνης της Νέας Δημοκρατίας και γνώριζε κόσμο στο Μαρούσι, ενώ μαζί με τον πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής Θόδωρο Αμπατζόγλου είχαν πρωτοστατήσει κατά του «επικίνδυνου έργου των κυβόλιθων Τζανίκου».
Το αποτέλεσμα ήταν ο συνδυασμός Ραγκούση να έρθει τρίτος, μη καταφέρνοντας να αποσπάσει ψήφους από το συνδυασμό του Αλεξανδρή, ο οποίος οδηγήθηκε στο Β΄ γύρο των εκλογών με αντίπαλο τον Πατούλη.
Ο Γ. Πατούλης ανακηρύχθηκε δήμαρχος τη δεύτερη Κυριακή (φωτο αριστερά), όχι μόνο χάρη στην κινητοποίηση όλου του μηχανισμού της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και χάρη στις παρασκηνιακές συστάσεις του Τζανίκου, προς τους ψηφοφόρους του χώρου «να ψηφίσουν Πατούλη», σύμφωνα με φήμες που κυκλοφορούσαν στην πλατεία Κασταλίας. 
Τις φήμες αυτές επιβεβαίωσαν αργότερα ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου, τόσο ο Στάθης Ραγκούσης, όσο και ο Πάνος Αλεξανδρής. 
Ο μεν Ραγκούσης το αποκάλυψε με αφορμή μια φράση του δημάρχου Πατούλη, ο οποίος του είχε απευθύνει το λόγο λέγοντάς του: «Μιλάτε εσείς κύριε Ραγκούση, που είστε φορέας του δαχτυλιδιού του Τζανίκου;» Τότε ο Ραγκούσης, είπε εις επήκοον όλου του Δημοτικού Συμβουλίου: «Εμένα έδωσε το δαχτυλίδι, αλλά εσάς βοήθησε τη δεύτερη Κυριακή». 
Ο δε Αλεξανδρής, αποκάλυψε το παρασκήνιο υπέρ του Πατούλη πριν τη δεύτερη Κυριακή, με αφορμή πάλι μια φράση του Πατούλη, που συνήθιζε να επαναλαμβάνει τακτικά: «Εγώ εκφράζω την πλειοψηφία του μαρουσιώτικου λαού». Οπότε μια από τις φορές που άκουσε τον Πατούλη να το λέει αυτό, του απάντησε: «Δεν εκφράζετε την πλειοψηφία, κύριε Πατούλη διότι είστε δήμαρχος της δεύτερης Κυριακής, πριν την οποία σας βοήθησε ο Τζανίκος». Πράγματι, το ποσοστό του Γιώργου Πατούλη κατά την πρώτη Κυριακή της εκλογικής αναμέτρησης, ήταν μόνο 33,92%.

Δέκα μονομάχοι, δύο οι βασικοί αντίπαλοι
Στις εκλογές αυτές -που συμμετείχαν δέκα συνδυασμοί- την πρώτη Κυριακή είχαμε τα ακόλουθα αποτελέσματα χωρίς να αναδείξουν δήμαρχο και με την πρώτη κατανομή να δίνουν τις ανάλογες έδρες:
1. «Μαρούσι Ανθρώπινη Πόλη» (Γ. Πατούλης) 33,92% (ψήφοι 10.203 - έδρες 7)
2. «Μαρούσι Επόμενη Μέρα» (Π. Αλεξανδρής) 25,41% (ψήφοι 7.642 - έδρες 5)
3. «Μαρούσι Και Πόλη Και Γειτονιά» (Σ. Ραγκούσης) 14,63% (ψήφοι 4.401 - έδρες 3)
4. «Πολίτες Για Το Μαρούσι» (Κ. Ρώτας) 7,13% (ψήφοι 2.146 - έδρες 2)
5. «Κόντρα Στον Καιρό» (Ελ. Μαγιάκης) 5% (ψήφοι 1.505)
6. «Για Ένα Νέο Μαρούσι» (Δορ. Κλαπάκης) 4,18% (ψήφοι 1.257)
7. «Δημοτική Ενότητα» (Μπ. Ζιώγας) 4,12% (ψήφοι 1.239)
8. «Νέα Πορεία» (Ελ. Παπαδημητρίου) 2,01% (ψήφοι 606)
9. «Μαρούσι Η Πόλη Μας» (Μ. Ιωσηφίδης) 1,93% (ψήφοι 582)
10. «Αιχμή» (Φ. Καββαδία) 1,66% (ψήφοι 499)
Η δεύτερη Κυριακή έφερε νικητή τον Γιώργο Πατούλη με 53,22% και 13.196 ψήφους να συγκεντρώνει μαζί με τη δεύτερη κατανομή 20 έδρες, έναντι  46,78% και 11.599 ψήφων του Πάνου Αλεξανδρή με σύνολο 8 έδρες, ενώ εκπροσωπήθηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο ο συνδυασμός του Στάθη Ραγκούση με 3 έδρες (μια ο ίδιος και 2 ακόμα) ο συνδυασμός του Κώστα Ρώτα με 2 έδρες (του εαυτού του και μια ακόμα).

Το «καθυστερημένο» αποτέλεσμα
Όπως και στις προηγούμενες εκλογές του 2002, έτσι και σ’ αυτές υποβλήθηκαν ενστάσεις κατά του αποτελέσματος, οι οποίες  βασίστηκαν κυρίως στην ποσόστωση των γυναικών υποψηφίων στο ψηφοδέλτιο του συνδυασμού «Μαρούσι Ανθρώπινη Πόλη» και καθυστέρησαν κατά 18 ημέρες την επίσημη ανακήρυξη του Πατούλη ως δημάρχου, γεγονός που το επικαλέστηκε ως ανασταλτικό παράγοντα του προγραμματισμένου έργου του. 
«Ανέλαβα τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες του Δημάρχου Αμαρουσίου την 18.1.2007», έγραφε ο Πατούλης σε επιστολή του προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ενώ παλαιότερα σε δελτία τύπου τόνιζε: «Μας υποχρέωσαν το διάστημα που ακολούθησε μετά τις εκλογές, ένα πολύ κρίσιμο διάστημα για την τύχη της πόλης αλλά και μια νέα Δημοτική Αρχή, αντί να ασχολούμαστε με την ενημέρωση μας γύρω από τα ανοικτά ζητήματα του Δήμου, να σκεφτόμαστε πως θα αντιμετωπίσουμε τις ενστάσεις τους».
Έτσι οι εκλεγέντες δημοτικοί σύμβουλοι, από τον συνδυασμό «Μαρούσι Ανθρώπινη Πόλη» του Γιώργου Πατούλη ήταν οι Επαμεινώνδας Γαρδέλης, Δημήτριος Καρλαύτης, Ειρήνη – Μαρία Χαλιώτη, Στέφανος Τσιπουράκης, Ιωάννης Ζωγόπουλος, Τάσος Γιαννακόπουλος, Κώστας Αντωνόπουλος, Ελένη Βότση, Νίκος Καλαϊτζίδης, Μάριος – Νικόλαος Μαραγκάκης, Ευάγγελος Κάββαλος, Γιώργος Ιατρίδης, Αθανάσιος Βελής, Ιωάννης Πουλόπουλος, Γεώργιος Ζήκος, Αντώνιος Παρτσινέβελος, Σπύρος Σταθούλης, Νίκος Πέππας, Γλυκερία Μοστρού – Αντωνέλλου και Δημήτρης Καμπούκος. 
Από το συνδυασμό «Μαρούσι Επόμενη Μέρα» κατέλαβαν έδρες ο επικεφαλής Πάνος Αλεξανδρής και οι Αλέξανδρος Μπρέγιαννης, Ηλίας Γιαννακάκος, Νίκος Δούσης – Ρασσιάς, Γιώργος Συκαμιώτης, Κώστας Βλάχος, Παναγιώτης Σαγρής και Νίκος Κάββαλος. 
Από το συνδυασμό «Μαρούσι Και Πόλη Και Γειτονιά», ο επικεφαλής Στάθης Ραγκούσης, ο Πέτρος Καλογρίδης και η Ελένη Λέκκα–Καλαντζάκη. 
Τέλος, από το συνδυασμό «Πολίτες Για Το Μαρούσι», έδρες έλαβαν ο επικεφαλής Κώστας Ρώτας και η Αικατερίνη Ιωάννου.
Λίγο καιρό μετά την ορκωμοσία του Δημοτικού Συμβουλίου, οι Πέτρος Καλογρίδης και Ελένη Λέκκα–Καλαντζάκη (του συνδυασμού Ραγκούση) ανεξαρτητοποιήθηκαν και τάχθηκαν υπέρ του δημάρχου Πατούλη. 
Επίσης, παραιτήθηκε από την ηγεσία του συνδυασμού του ο Πάνος Αλεξανδρής και ανέλαβε ο Ηλίας Γιαννακάκος. Με αφορμή την παραίτηση του Πάνου Αλεξανδρή ανεξαρτητοποιήθηκε λίγο καιρό αργότερα και ο Νίκος Δούσης–Ρασσιάς.

 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2010 

Οι Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές του 2010 διεξήχθησαν την Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010 και οι επαναληπτικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010. Η θητεία των εκλεγμένων μελών ήταν από την 1η Ιανουαρίου 2011 μέχρι την 31η Αυγούστου 2014.
Οι εκλογές διεξήχθησαν μετά από το Πρόγραμμα Καλλικράτης (Ν 3852/2010) με τον οποίο μεταρρυθμίστηκε η διοικητική διαίρεση της χώρας και επαναπροσδιορίσθηκαν τα όργανα των διοικητικών μονάδων, ο τρόπος εκλογής και οι αρμοδιότητές τους. Σύμφωνα με την νέα διοικητική διαίρεση, πάρα πολλοί δήμοι και κοινότητες συνενώθηκαν σε νέους ευρύτερους δήμους που αποτελούν τον πρώτο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης. Ομοίως οι νομαρχίες καταργήθηκαν με την συνένωσή τους ως ενότητες των περιφερειών που αποτελούν τον δεύτερο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η προεκλογική περίοδος διεξήχθη σε μια δύσκολη χρονιά για την Ελλάδα, κατά την οποία υπογράφηκε το πρώτο και επαχθέστερο Μνημόνιο με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ώστε να καλυφθούν οι δανειακές ανάγκες της χώρας. 
Στο μνημόνιο αυτό περιλαμβάνονταν όροι για την μείωση αποδοχών των υπαλλήλων και άλλες περικοπές σε δημόσιες παροχές, που εφαρμόστηκαν με έντονη δυσαρέσκεια από τους αιφνιδιασμένους από το γεγονός αυτό πολίτες. 
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ζήτησαν από τον λαό να καταψηφίσει στις αυτοδιοικητικές εκλογές τους υποψηφίους που θα υποστήριζε το κυβερνών κόμμα (ΠΑΣΟΚ) ώστε να εκφράσουν την αποδοκιμασία τους για το  Μνημόνιο. Στην Αθήνα εξελέγη δήμαρχος ο Γιώργος Καμίνης.

Η δεύτερη επικράτηση Πατούλη
Ο δήμαρχος Γιώργος Πατούλης ξεκινάει πρόωρο προεκλογικό αγώνα, τέσσερις μήνες πριν από τις εκλογές πραγματοποιώντας τον Ιούνιο 2010 τη λογοδοσία του στο κατάμεστο «Γυμναστήριο Σπύρος Λούης» (φωτο αριστερά). Ο απολογισμός του δημάρχου προκαλεί την αντίδραση της μειοψηφίας που διατυπώνει έντονα το ερώτημα: «Πού πήγαν τα 83 εκατ. ευρώ που δήλωσε ως έσοδα ο Δήμος».
Λίγο αργότερα, αρχίζουν να οργιάζουν οι φήμες για κρίση στο εσωτερικό του τοπικού ΠΑΣΟΚ, με τον Ηλία Γιαννακάκο, τον Στάθη Ραγκούση και τη Μαίρη Διακολιού να προαλείφονται για την ηγεσία του συνδυασμού που θα έχει τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ. 
Τελικά, ο «εκλεκτός» βρίσκεται στο πρόσωπο του Ηλία Γιαννακάκου, σε μια επιλογή που προκαλεί μούδιασμα. Η εφημερίδα Αμαρυσία κάνει πρωτοσέλιδη αναφορά για «λευκή πετσέτα» στο ΠΑΣΟΚ ενοχλώντας τους ανθρώπους του κόμματος και του συνδυασμού, που ψάχνουν οπουδήποτε αλλού για να βρουν τους υπεύθυνους της δικής τους άτυχης επιλογής. Ο Ηλίας Γιαννακάκος επιχειρεί να αναστρέψει το κλίμα ανακοινώνοντας επίσημα τις συνεργασίες του με τους Στάθη Ραγκούση, Κώστα Ρώτα και Τάσο Γιαννακόπουλο.
Τελικά, οι υποψήφιοι συνδυασμοί περιορίστηκαν σε έξι έναντι των δέκα του 2006, γεγονός που οφειλόταν στα πενιχρά σε προσωπικούς ψήφους αποτελέσματα των περισσότερων υποψηφίων κατά την προηγούμενη αναμέτρηση. 
Εκ πρώτης όψεως τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους των συνδυασμών «Μαρούσι Επόμενη Μέρα» του Π. Αλεξανδρή και «Μαρούσι Και Πόλη Και Γειτονιά» του Στ. Ραγκούση, απορρόφησε ο συνδυασμός του Ηλία Γιαννακάκου, ενώ  αυτούς του συνδυασμού «Πολίτες Για Το Μαρούσι» του Κ. Ρώτα απορρόφησε ο συνδυασμός του Γιώργου Πατούλη. 
Μελετώντας σε βάθος το αποτέλεσμα και συνυπολογίζοντας τη μεγάλη αποχή σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, προκύπτει ότι ο συνδυασμός του νικητή Γιώργου Πατούλη (στηριζόμενου από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας)  κέρδισε και τους συντηρητικούς των συνδυασμών Ραγκούση και Αλεξανδρή της προηγούμενης τετραετίας, ενώ μερίδα των συντηρητικών ψηφοφόρων πήρε και ο Λευτέρης Μαγιάκης (του Συνασπισμού της Αριστεράς) που ανέβασε το ποσοστό του σε 8,92% έναντι 5% των προηγούμενων εκλογών. 
Από την άλλη, η προσκείμενη προς το ΚΚΕ «Λαϊκή Συσπείρωση» του Νίκου Μπουντούρογλου έλαβε ποσοστό 7,47% έναντι 4,12% που είχε λάβει ως «Δημοτική Ενότητα» ο Μπάμπης Ζιώγας στις εκλογές του 2006. 
Έτσι το αποτέλεσμα των εκλογών της 7ης Νοεμβρίου, παρά την υπεροχή του Γιώργου Πατούλη, έφερε νέα «ποιοτικά χαρακτηριστικά», όπως παρατηρούσαν αναλυτές από τα αντίπαλα του Πατούλη στρατόπεδα.

Τα αποτελέσματα 
Αναλυτικά τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών του 2010 είναι τα ακόλουθα:
1. «Μαρούσι Ανθρώπινη Πόλη» (Γιώργος Πατούλης) 56,44% (ψήφοι 15.667 – έδρες 25)
2. «Μαρούσι Επιστροφή Στο Μέλλον» (Ηλίας Γιαννακάκος) 22,51% (ψήφοι 6.248 - έδρες 8)
3. «Λαϊκή Συσπείρωση» (Νίκος Μπουντούρογλου) 7,47% (ψήφοι 2.073 - έδρες 3)
4. «Κόντρα Στον Καιρό» (Λευτέρης Μαγιάκης) 8,92% (ψήφοι 1.644 - έδρες 2)
5. «Για Ένα Νέο Μαρούσι» (Δορύλαος Κλαπάκης) 4,23% (ψήφοι 1.174 - έδρες 2)
6. «Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση Εκτός Των Τειχών» (Δημήτρης Πολυχρονιάδης) 3,43% (ψήφοι 952 - 1) 
Το Δημοτικό Συμβούλιο για την τετραετία 2011-2014 θα απαρτιζόταν από 41 συνολικά δημοτικούς συμβούλους. Από το συνδυασμό του Γιώργου Πατούλη εξελέγησαν 25 δημοτικοί σύμβουλοι: Βασίλειος Κόκκαλης, Επαμεινώνδας Αλ. Γαρδέλης, Ελένη Λέκκα, Νικόλαος Πέππας, Γιώργος Ζήκος, Ειρήνη-Μαρία (Ρένα) Χαλιώτη, Ευάγγελος Κάββαλος, Δημήτριος Καρλαύτης, Σπυρίδων Σταθούλης, Αθανάσιος Βλαχοπιώτης, Αντώνιος Παρτσινέβελος, Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, Γεώργιος Ιατρίδης, Αικατερίνη Ιωάννου, Ιωάννης Ζωγόπουλος, Δημήτριος Καμπούκος, Επαμεινώνδας Κατσιγιάννης, Στέφανος Τσιπουράκης, Νικόλαος Δούσης-Ρασσιάς, Κωνσταντίνος Νταλούκας, Δημήτριος Σμυρνής, Νικόλαος Καλαϊτζίδης, Νικόλαος Κάββαλος, Νικόλαος Αλεπούς, Βασίλειος Μπαλάσης. 
Από το συνδυασμό του Ηλία Γιαννακάκου ο επικεφαλής του και επτά σύμβουλοι ακόμα: Αλέξανδρος Μπρέγιαννης, Κωνσταντίνος Βλάχος, Ευστάθιος Ραγκούσης, Μαίρη Καρανάσιου, Παναγιώτης Σαγρής, Κωνσταντίνος Ρώτας και Αικατερίνη Αναστασιάδου. 
Τρεις σύμβουλοι από το συνδυασμό του Νίκου Μπουντούρογλου συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου, η Μαρία Καρλατήρα και ο Αθανάσιος Φωτόπουλος. 
Από το συνδυασμό του Λευτέρη Μαγιάκη, ο ίδιος και ο Πέτρος Κούκουζας.
Από το συνδυασμό του Δορύλαου Κλαπάκη, ο ίδιος και η κόρη του Γαλάτεια Κλαπάκη και τέλος, κέρδισε έδρα και ο επικεφαλής του συνδυασμού «Εκτός των Τειχών» Δημήτριος Πολυχρονιάδης.

Η απουσία των παλαίμαχων
Οι εκλογές του 2010 υπήρξαν καταλυτικές, για την σταδιοδρομία τους στα κοινά, αρκετών γνωστών που «σημάδευαν» με την παρουσία τους το δημοτικό σκηνικό μέχρι εκείνη τη χρονιά. 
Ταυτόχρονα το αποτέλεσμα απέδειξε κάτι πραγματικά εντυπωσιακό. Ο Γιώργος Πατούλης, αντί να φθείρεται με την πάροδο του χρόνου (έμπαινε στη δεύτερη εκλογική θητεία του), σχεδόν άγγιξε το 57% θυμίζοντας την εποχή της παντοδυναμίας Τζανίκου, ο οποίος κατείχε το ρεκόρ των τεσσάρων νικηφόρων αναμετρήσεων.
Από τους δημοτικούς συμβούλους της προηγούμενης τετραετίας, αυτοί που δεν εξελέγησαν -και η μη εκλογή τους δεν αποτέλεσε έκπληξη- από το συνδυασμό Πατούλη ήταν οι Μιχάλης Παπαδόπουλος, Αθανάσιος Βελλής, Ιωάννης Πουλόπουλος, Γλυκερία Μοστρού, Ελένη Βλάχου-Σταματάκη και ο Μάριος-Νικόλαος Μαραγκάκης, του οποίου το όνομα είχε συνδεθεί με κάποιες πολεοδομικές παρατυπίες, αν και αυτό δεν είχε αποδειχθεί. Αλλά ως γνωστόν, η φήμες είναι δύσκολο να συγκρατηθούν ακόμα και όταν είναι αναληθείς.
Αυτός που δεν εξελέγη επίσης με το συνδυασμό του Ηλία Γιαννακάκου, ήταν ο Κωνσταντίνος Ζαπαντιώτης, ο οποίος στο παρελθόν είχε μια επιτυχημένη θητεία ως πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, επί εποχής Τζανίκου.
Τέλος, από τον υποστηριζόμενο από το ΚΚΕ συνδυασμό «Λαϊκή Συσπείρωση» εμφανίστηκαν τρία τελείως νέα πρόσωπα που αντικατέστησαν τους παλαίμαχους Χρήστο Μέντζο και Μπάμπη Ζιώγα οι οποίοι εκλέγονταν στις προηγούμενες αναμετρήσεις (πλην αυτής βέβαια του 2006). Τα νέα αυτά πρόσωπα ήταν ο Νίκος Μπουντούρογλου, η Μαρία Καρλατήρα και ο Θανάσης Φωτόπουλος.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι από το ψηφοδέλτιο του Δορύλαου Κλαπάκη («του ανθρώπου που πολέμησε γενναία, κατά του μεγαλύτερου αυθαίρετου της Ευρώπης, του τεράστιου εμπορικού κέντρου The Mall Athens»), εξελέγη ακόμα ένα πρόσωπο και αυτό ήταν η κόρη του Γαλάτεια, μια διακριτική -όπως απεδείχθη στη συνέχεια- δημοτική σύμβουλος σε αντίθεση με την πληθωρική και επιθετική παρουσία του πατέρα της. 

 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2014  

Οι Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές του 2014, διεξήχθησαν την Κυριακή 18 Μαΐου 2014 και οι επαναληπτικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 25 Μαΐου 2014. 
Με το νέο νόμο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, για πρώτη φορά (όχι και μοναδική όπως απεδείχθη εκ των υστέρων) η θητεία των εκλεγμένων μελών ορίστηκε να είναι πενταετής (από την 1η Σεπτεμβρίου 2014 μέχρι την 31η Αυγούστου 2019». Η Ελληνική Τοπική Αυτοδιοίκηση περιλαμβάνει πλέον μόνο 13 περιφέρειες και 325 δήμους.
Η συμμετοχή σε αυτές τις εκλογές δεν ήταν υψηλή σε αρκετά μέρη της χώρας. Στις δημοτικές εκλογές, που έγιναν επίσης σε δύο γύρους, εξελέγησαν δήμαρχοι από τον πρώτο γύρο σε περισσότερους από 100 δήμους. Στους μεγάλους δήμους έγιναν επανεκλογές. Για την ιστορία, ο Γιώργος Καμίνης επανεκλέχθηκε στην Αθήνα.

Πενταετής θητεία και ο Πατούλης αντιμέτωπος με τον Τζανίκο
Στο Μαρούσι οι εκλογές της πενταετούς θητείας έδωσαν την ευκαιρία στο Γιώργο Πατούλη και τους οπαδούς του να ελπίζουν ότι θα σπάσει το ρεκόρ του Τζανίκου που είχε διοικήσει το Μαρούσι επί 16ετία. 
Εκ των υστέρων, απεδείχθη ότι εκείνο το ρεκόρ δεν επρόκειτο να καταρριφθεί, αφού οι φιλοδοξίες Πατούλη τον ώθησαν στην υποψηφιότητά του για Περιφερειάρχης και έτσι η θητεία του σταμάτησε στα 13 χρόνια (δύο τετραετίες και μια πενταετία). 
Ο Γιώργος Πατούλης, όπως και το 2010 με τον Απολογισμό του «στο Γυμναστήριο Σπύρος Λούυης», έτσι και το 2014 ξεκίνησε πρόωρο προεκλογικό αγώνα εγκαινιάζοντας πριν ακόμα ολοκληρωθεί ολοσχερώς, τη βιοκλιματική ανάπλαση του εμπορικού κέντρου της πόλης, μαζί με τον περιφερειάρχη Γιάννη Σγουρό (φωτο αριστερά).
Την ίδια εποχή, είχε αρχίσει να διαφαίνεται η αδυναμία των προερχομένων από το ΠΑΣΟΚ υποψηφίων να σχηματίσουν ψηφοδέλτιο. Μια αδυναμία που ήταν αποτέλεσμα των διαφωνιών που υπήρχαν μέσα στο συνδυασμό Γιαννακάκου, αλλά και στην αδυναμία του ίδιου, να συγκροτήσει ένα σχήμα ικανό να αντιμετωπίσει τον ακάθεκτο Πατούλη, ο οποίος παρά τις αδυναμίες του, συνέχιζε να διαθέτει ένα συμπαγές σώμα υποψηφίων και οπαδών. 
Όλοι οι σύμβουλοι, φίλοι και οπαδοί του συνδυασμού Γιαννακάκου περίμεναν κάποια πρωτοβουλία από τους νεότερους ηλικιακά δημοτικούς συμβούλους, αλλά αυτή δεν ερχόταν παρόλο που τον τελευταίο χρόνο της θητείας, η ηγεσία είχε περιέλθει στον Αλέξανδρο Μπρέγιαννη, ο οποίος ασκούσε «ήπια αντιπολίτευση τεχνοκρατικής μορφής», όπως ακουγόταν στην πλατεία. 
Έτσι, και μάλλον υπό την πίεση του προοδευτικού χώρου, λίγο καιρό πριν τις εκλογές, ανέλαβε να σχηματίσει συνδυασμό ο Κώστας Βλάχος, γιός του πρώην δημάρχου Χρήστου Βλάχου, ο οποίος το 2010 είχε έρθει δεύτερος σε σταυρούς μετά τον Μπρέγιαννη. 
Ο Κ. Βλάχος, δυστυχώς έτυχε να θέσει υποψηφιότητα για δήμαρχος σε μια εποχή κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ φαινόταν να κερδίζει συνεχώς έδαφος, τόσο στις βουλευτικές όσο και στις δημοτικές εκλογές και να προσφέρει ελπίδες στον κόσμο, για κάτι καλύτερο.

Ο συνδυασμός του ΣΥΡΙΖΑ, αξιωματική αντιπολίτευση
Τον ΣΥΡΙΖΑ στο Μαρούσι εκπροσωπούσε πάλι ο Ελευθέριος Μαγιάκης. Στις εκλογές του 2014, προκειμένου να προσελκύσει τους δυσαρεστημένους του χώρου της κεντρο-αριστεράς, άλλαξε την ονομασία του συνδυασμού του από «Κόντρα Στον Καιρό», που παρέπεμπε σε αντίθεση και αντίδραση προς το σύστημα, σε κάτι πιο θετικό και ελπιδοφόρο που θα αναφερόταν στην ανατροπή του παλαιού συστήματος και στην ενότητα μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων. Αναγκαστικά, η νέα ονομασία του συνδυασμού προέκυψε να είναι… φλύαρη. 
Ο συνδυασμός «Ενότητα Ανατροπή Και Έργο Για Το Μαρούσι» του Μαγιάκη κατάφερε -σχεδόν- να διπλασιάσει τα ποσοστά του σε σχέση με την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση (15,76% έναντι 8,92%). 
Το αποτέλεσμα αυτό, τον έφερε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Δημοτικού Συμβουλίου, αφήνοντας πίσω του το συνδυασμό «Μαρούσι Η Πόλη μας» του Κώστα Βλάχου που επίσημα δεν είχε κομματική στήριξη, αλλά υποστηριζόταν από το συντηρητικό ΠΑΣΟΚ (με ποσοστό 12,63% μικρότερο του 22,51% που είχε φέρει ο Γιαννακάκος).

Τα εκλογικά αποτελέσματα
Αναλυτικά, τα αποτελέσματα των εκλογών της 18ης Μαΐου 2014 είχαν ως εξής:
1. «Μαρούσι Ανθρώπινη Πόλη» (Γιώργος Πατούλης) 57,89% (ψήφοι 17.668 έδρες 25)
2. «Ενότητα Ανατροπή Και Έργο Για Το Μαρούσι» (Λευτέρης Μαγιάκης) 15,76% (4.810 έδρες 6)
3. «Μαρούσι Η Πόλη Μας» (Κωνσταντίνος Βλάχος) 12,63% (ψήφοι 3.856 έδρες 5)
4. «Λαϊκή Συσπείρωση» (Αθανάσιος Φωτόπουλος) 6,12% (ψήφοι 1.867 έδρες 2)
5. «Για Ένα Νέο Μαρούσι» (Δορύλαος Κλαπάκης) 4,24% (ψήφοι 1.293 έδρες 2)
6. «Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση Εκτός Των Τειχών» (Δημήτρης Πολυχρονιάδης) 3,36% (ψήφοι 1.025 έδρα 1)
Οι 41 δημοτικοί σύμβουλοι που στελέχωσαν το Δημοτικό Συμβούλιο για την πενταετία 2015 – 2019 ήταν οι εξής: 
Από το συνδυασμό του Γιώργου Πατούλη, οι Επαμεινώνδας Αλ. Γαρδέλης, Βασίλειος Κόκκαλης, Αθανάσιος Βλαχοπιώτης, Νικόλαος Πέππας, Παναγιώτης Βραχνός, Δημήτριος Σμυρνής, Ευάγγελος Κάββαλος, Σπυρίδων Σταθούλης, Νικόλαος Κάββαλος, Ελένη Λέκκα-Καζαντζάκη, Στέφανος Τσιπουράκης, Δημήτριος Καρλαύτης, Ειρήνη-Μαρία Χαλιώτη, Γεώργιος Ζήκος, Αικατερίνη Ιωάννου, Επαμεινώνδας Κατσιγιάννης, Γεώργιος Ιατρίδης, Κωνσταντίνος Ρώτας, Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, Αικατερίνη Φραγκάκη, Ευθύμιος Τσίγκας, Αθανάσιος Βελλής, Πέτρος Κόνιαρης, Μιχαήλ Παπαδόπουλος και Ελένη Βλάχου-Σταματάκη. Από το συνδυασμό του Ελ. Μαγιάκη, ο ίδιος και οι Ηλίας Γιαννακάκος, Αικατερίνη Ψάλτη, Μαίρη Διακολιού, Πέτρος Κούκουζας και Δημήτριος Κουτσουβέλης. 
Από το συνδυασμό του Κ. Βλάχου, ο ίδιος και οι Σπυρίδων Βλάχος, Παναγιώτης Σαγρής, Μαίρη Καρανάσιου και Ιωάννης Κορομπίλης. 
Από το συνδυασμό «Λαϊκή Συσπείρωση ο Αθανάσιος Φωτόπουλος και η Μαρία Καρλατήρα. 
Από το συνδυασμό του Δορύλαου Κλαπάκη ο ίδιος και η κόρη του Γαλάτεια Κλαπάκη και τέλος ο Δημήτριος Πολυχρονιάδης του συνδυασμού «Εκτός Των Τειχών».

 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2019 

Οι Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές του 2019, διεξήχθησαν την Κυριακή 26 Μαΐου 2019, ενώ οι επαναληπτικές εκλογές, όπου ήταν αναγκαίο, έλαβαν χώρα την Κυριακή 2 Ιουνίου 2019 και ήταν εκλογές με πολλές «πρωτιές».
Η πενταετής θητεία των αιρετών, ύστερα από πολλές αρνητικές εισηγήσεις νομομαθών και πολιτικών, καταργήθηκε και επανήλθε η τετραετής θητεία, με αποτέλεσμα οι επόμενες εκλογές να οριστούν για το 2023.
Σημειωτέον ότι αυτή τη φορά, ο πρώτος γύρος των Αυτοδιοικητικών Εκλογών συνέπεσε μαζί με τις Ευρωεκλογές της ιδίας χρονιάς, 
Η Ελληνική Τοπική Αυτοδιοίκηση, μετά τις μεταρρυθμίσεις των νόμων «Καποδίστρια», «Καλλικράτη» και «Κλεισθένη», συγκροτήθηκε από 13 Περιφέρειες και 332 Δήμους. Ο αριθμός των δημοτικών συμβούλων σε όλη τη χώρα ανήλθε σε σχεδόν 10.000 και των περιφερειακών συμβούλων σε 703. Για τις ανάγκες των εκλογών, με το νόμο «Κλεισθένης» έγινε κατάτμηση ορισμένων δήμων, οι οποίοι μετονομάστηκαν και συστάθηκαν 12 νέοι δήμοι. Επιπλέον, για πρώτη φορά στήθηκαν 4 κάλπες σε δύο εκλογικά τμήματα, ένα για τις Ευρωεκλογές του 2019 και τις Περιφερειακές εκλογές και ένα για τις Δημοτικές και τις Κοινοτικές εκλογές. 
Επίσης, στις εκλογές αυτές, για πρώτη φορά, απέκτησαν δικαίωμα ψήφου όσοι είχαν συμπληρώσει το 17ο έτος της ηλικίας τους. Συνολικά, δικαίωμα ψήφου απέκτησαν 536.920 νέοι ψηφοφόροι εκ των οποίων οι 106.760 ήταν πολίτες ηλικίας 17 ετών. 
Οι δημοτικές εκλογές του 2019 ήταν οι πρώτες εκλογές που διεξήχθησαν με το σύστημα της απλής αναλογικής, μετά την ψήφιση του Ν 4555/2018 για την οργάνωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με βάση το Πρόγραμμα Κλεισθένης. 
Είναι οι εκλογές από τις οποίες ο νομοθέτης επιδιώκει «ένα πνεύμα συνεργασίας και εποικοδομητικού διαλόγου προς όφελος των δήμων και των δημοτών». Το ζήτημα όμως που προέκυπτε ήταν: Θα μπορούσαν να υπάρξουν προγραμματικές συγκλίσεις; Πόσο θα άντεχε τελικά το σύστημα από ενδεχόμενες εύθραυστες πλειοψηφίες και υπό συνθήκες διαρκούς πίεσης; Η απάντηση δεν μπορούσε να προβλεφθεί από κανέναν. 
Ένα ήταν σίγουρο εκ των προτέρων: ότι ο οποιοσδήποτε δημοτικός σύμβουλος που κατά τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές είχε λάβει περίπου 500 - 600 προσωπικές ψήφους, θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα συνδυασμό και (με κάποιους επιπλέον ψήφους εκ των υποψηφίων του συνδυασμού του) να εξασφαλίσει τουλάχιστον μια έδρα στο Δημοτικό Συμβούλιο για τον εαυτό του (ως επικεφαλής). 
Όπως απεδείχθη εκ του αποτελέσματος, όσοι εφάρμοσαν αυτή την τακτική, βγήκαν κερδισμένοι. 

Η «διαδοχή» του Γιώργου Πατούλη
Μετά από 30 περίπου χρόνια, κατά τα οποία το τιμόνι του Δήμου κράτησαν δύο μόλις δήμαρχοι, η «μεταολυμπιακή» πόλη αναζητά τον άνθρωπο που θα την οδηγήσει στα επόμενα στάδια εξέλιξης και θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα ανοιχτά της «μέτωπα»
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της προεκλογικής περιόδου, ήταν ότι με την πρόθεση που είχε εκφράσει ο δήμαρχος Πατούλης να αποχωρήσει και να θέσει υποψηφιότητα στην Περιφέρεια, θα έπρεπε να πάρει κάποιος τη θέση του, ως επικεφαλής του συνδυασμού «για να συνεχίσει το έργο του», διότι ο ίδιος δεν είχε ορίσει κάποιον ως διάδοχο, όπως πολλοί περίμεναν. 
Μπροστά σ’ αυτή την αδράνεια του πρώην δημάρχου, ο οποίος προφανώς «δεν ήθελε να τα χαλάσει με τους μελλοντικούς ψηφοφόρους του για την Περιφέρεια», όπως εκμυστηρεύτηκε παράγων του χώρου του, ξεκίνησαν άτυπες διεργασίες μεταξύ δημοτικών συμβούλων που επιθυμούσαν να αναλάβουν την ηγεσία του συνδυασμού. Έτσι, είχαν τεθεί οι πρώτες υποψηφιότητες, ώστε να κληθούν οι δημοτικοί σύμβουλοι και όλα τα μέλη και να ψηφίσουν. 
Τα ονόματα που ακούγονταν στο χώρο, σε πρώτο επίπεδο ήταν: του Επαμεινώνδα Γαρδέλη, που είχε διατελέσει και πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, του δημοφιλούς Παναγιώτη Βραχνού και του επίσης δημοφιλούς Μαρουσιώτη Στέφανου Τσιπουράκη, ενώ σε δεύτερο επίπεδο ακουγόταν και το όνομα του Κώστα Ρώτα που κατά το παρελθόν είχε και δικό του συνδυασμό, καθώς και του νεότερου δημοτικού συμβούλου Αθανάσιου Βλαχοπιώτη, που ήταν δημοφιλής στη νεολαία της Νέας Δημοκρατίας. 

Ο «εκλεκτός» Θεόδωρος Αμπατζόγλου
Ενώ όμως οι άτυπες διεργασίες είχαν ξεκινήσει εν μέσω σκληρού ανταγωνισμού, όπως φημολογείτο, έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία η προτίμηση της Νέας Δημοκρατίας στο πρόσωπο του Θεόδωρου Αμπατζόγλου γνωστού δημότη και ιδιοκτήτη φαρμακείου στο κέντρο της πόλης, αλλά γνωστού και από τη θητεία του ως προέδρου στο Φαρμακευτικό Σύλλογο Αττικής, καθώς και ως Υποδιοικητή του ΙΚΑ για ένα διάστημα. 
Ο Θεόδωρος Αμπατζόγλου, ίδρυσε το συνδυασμό «Μαρούσι - Νέα Εποχή», ο οποίος είχε ως βασικό κορμό τους περισσότερους εκλεγέντες (και μη εκλεγέντες), με το συνδυασμό του απελθόντος Γ. Πατούλη, εκτός εκείνων που φιλοδοξούσαν να ηγεμονεύσουν του συνδυασμού. Αυτοί ήταν ο Επαμεινώνδας Αλ. Γαρδέλης που δημιούργησε το δικό του συνδυασμό «Μαρούσι Μπορείς - Το Μέλλον Στα Χέρια Σου», ο Παναγιώτης Βραχνός που επίσης δημιούργησε δικό του συνδυασμό με τίτλο «Μαρούσι - Καθαρή Γραμμή» και του Κωνσταντίνου Ρώτα που ίδρυσε το συνδυασμό «Είμαστε Μαρούσι». 
Το ρήγμα εκ πρώτης όψεως φαινόταν ως φυσιολογική αντίδραση φιλόδοξων πολιτικών, αλλά ήταν κάτι μεγαλύτερο αν λάβαινε κανείς υπόψη του ότι αυτοί οι τρεις παρέσυραν στους συνδυασμούς τους βασικά στελέχη, όχι μόνο του απερχόμενου Πατούλη, αλλά και από τον ευρύτερο συντηρητικό χώρο. Για παράδειγμα, η Ελένη Λέκκα, η Αικατερίνη Ιωάννου, ο Νίκος Πέππας, ο Αναστάσιος Γιαννακόπουλος, ο Παναγιώτης Σαγρής πήγαν στο ψηφοδέλτιο του Π. Βραχνού, όπως και άλλοι λιγότερο γνωστοί.

Οι «πατουλικοί» και η Μαρίνα 
Το δεύτερο θέμα που είχε προκύψει μετά την υποψηφιότητα του Θ. Αμπατζόγλου, ήταν οι φήμες που αναπτυσσόταν γύρω από το πρόσωπο της Μαρίνας Σταυράκη-Πατούλη, συζύγου του πρώην δημάρχου Αμαρουσίου. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες που υπήρχαν, η Μαρίνα Πατούλη σκόπευε να είναι υποψήφια δημοτική σύμβουλος. Αυτό, όπως το φαντάζονταν οι ασχολούμενοι με τα αυτοδιοικητικά, σήμαινε ότι θα ήταν υποψήφια με το Θ. Αμπατζόγλου, που όπως προαναφέρθηκε βασικός κορμός του ψηφοδελτίου του ήταν οι πρώην «πατουλικοί». 
Η Μαρίνα Σταυράκη-Πατούλη όμως, λίγες μέρες πριν τις εκλογές, ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της με το συνδυασμό του Επαμεινώνδα Αλ. Γαρδέλη και σε κύριο προεκλογικό της άρθρο αιτιολογούσε την ενέργειά της ως εξής: «Με την εφαρμογή του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής στην ανάδειξη των νέων τοπικών συμβουλίων, το μέχρι πρότινος μοντέλο αυτοδυναμίας στη λήψη των αποφάσεων παραχωρεί τη θέση του στο μοντέλο της σύνθεσης και του συγκερασμού των θέσεων και των απόψεων όλων των δυνάμεων που συνθέτουν ένα συμβούλιο. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι ο εκάστοτε αιρετός άρχοντας θα πρέπει να διαθέτει ενωτική διάθεση και ικανότητα σύνθεσης και συνεργασίας, προκειμένου να είναι σε θέση να διοικήσει αποτελεσματικά την επόμενη μέρα».
Οι άλλοι υποψήφιοι δήμαρχοι ήταν: ο Γεώργιος Καραμέρος (τηλεοπτικός αστέρας με προηγούμενη θητεία συμβούλου στην Περιφέρεια) επικεφαλής του συνδυασμού «Ενωμένο Μαρούσι», ο Ιωάννης Νικολαράκος (οπτικός και πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αμαρουσίου) με το συνδυασμό του «Πάθος Και Λύσεις Για Το Μαρούσι», ο Αθανάσιος Φωτόπουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση Αμαρουσίου» (πάντα με την υποστήριξη του ΚΚΕ), η δικηγόρος Μαίρη Διακολιού με το συνδυασμό της «Μαρούσι Αδέσμευτη Φωνή», ο Ελευθέριος Μαγιάκης με το συνδυασμό «Ενότητα Ανατροπή Και Έργο Για Το Μαρούσι» και ο καθηγητής Δημήτριος Πολυχρονιάδης ως επικεφαλής στην «Αριστερή Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση Εκτός Των Τειχών».

Τα αποτελέσματα
Το αποτέλεσμα των εκλογών της 26ης Μαΐου 2019 είχε ως εξής:
1. «Μαρούσι - Νέα Εποχή» (Θεόδωρος Αμπατζόγλου) 33,87% (ψήφοι 10.829 έδρες 14)
2. «Ενωμένο Μαρούσι» (Γεώργιος Καραμέρος) 24,34% (ψήφοι 7.782  - έδρες 10)
3. «Μαρούσι - Καθαρή Γραμμή» (Πάνος Βραχνός) 13,18% (ψήφοι 4.213  έδρες 5)
4. «Πάθος Και Λύσεις Για Το Μαρούσι» (Ιωάννης Νικολάρακος)  6,85% (ψήφοι 2.191 έδρες 3)
5. «Μαρούσι Μπορείς - Το Μέλλον Στα Χέρια Σου» (Επαμεινώνδας Αλ. Γαρδέλης)  5,74% (ψήφοι 1.835 έδρες 2)
6. «Λαϊκή Συσπείρωση Αμαρουσίου» (Αθανάσιος Φωτόπουλος) 4,49% (ψήφοι 1.437 έδρες 2)
7. «Είμαστε Μαρούσι» (Κώστας Ρώτας) 3,64% (ψήφοι 1.165 έδρες 2) 
8. «Μαρούσι Αδέσμευτη Φωνή» (Μαίρη Διακολιού) 3,32% (ψήφοι 1.060 έδρα 1) 
9. «Ενότητα Ανατροπή Και Έργο Για Το Μαρούσι» (Ελευθέριος Μαγιάκης)  2,69% (ψήφοι 859 έδρα 1)
10. «Αριστερή Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση Εκτός Των Τειχών» (Δημήτριος Πολυχρονιάδης) 1,87% (ψήφοι 598  έδρα 1) (*)
---------------------------------------------
(*) Για να επαληθευτεί η πρόβλεψη ότι με το νέο σύστημα της απλής αναλογικής, ένας υποψήφιος για δήμαρχος με 500 - 600 προσωπικές ψήφους, έχοντας δημιουργήσει ένα συνδυασμό (και με κάποιους επιπλέον ψήφους εκ των υποψηφίων του), μπορούσε να εξασφαλίσει τουλάχιστον μια έδρα στο Δημοτικό Συμβούλιο για τον εαυτό του.

Οι «κατά νόμο» συνεργασίες
Ήταν ένα αποτέλεσμα που απαιτούσε και δεύτερη εκλογική αναμέτρηση την Κυριακή 2 Ιουνίου 2019 με αντιπάλους τον Θεόδωρο Αμπατζόγλου να έχει εξασφαλίσει 14 έδρες και τον Γιώργο Καραμέρο 10 έδρες. 
Ήταν εμφανές ότι με τα δεδομένα αυτά, δεν ήταν εξασφαλισμένη η αυτοδυναμία οποιουδήποτε εκ των δύο επικρατούσε τη δεύτερη Κυριακή. Κάποιοι από τους υπόλοιπους συνδυασμούς θα έπρεπε να συνδράμουν το νικητή του δεύτερου γύρου. 
Εν τούτοις, στην εβδομάδα που μεσολάβησε πριν το δεύτερο γύρο, οι συσχετισμοί δυνάμεων άλλαξαν, καθώς επισημοποιήθηκε η συνεργασία του Γιάννη Νικολαράκου («Πάθος Και Λύσεις Για Το Μαρούσι») και του Κώστα Ρώτα («Είμαστε Μαρούσι») με τον Θεόδωρο Αμπατζόγλου. Ένα γεγονός που θα πρόσθετε άλλες πέντε (5) έδρες στον συνδυασμό του ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των εδρών της πρώτης συνεργασίας σε 19, μόλις δύο λιγότερες από την απόλυτη πλειοψηφία (21) στο Δημοτικό Συμβούλιο των 41 εδρών.
Οι συνεργασίες που ανακοινώθηκαν είχαν ως συνέπεια να ανακοινώσουν την αποχώρησή τους από τον συνδυασμό του Γιάννη Νικολαράκου οι Μανώλης Κάββαλος, Κώστας Νταλούκας, Μάριος Μαραγκάκης και Ελένη Τσουκλείδου. Με ανοιχτή επιστολή τους διαμαρτύρονταν επειδή ο αρχηγός τους «είχε εκδηλώσει επίσημα τη στήριξή του στον Θεόδωρο Αμπατζόγλου, λίγες ημέρες πριν το δεύτερο γύρο της Κυριακής 2 Ιουνίου, δίχως ενημέρωση της παράταξης και διάλογο με τα μέλη της», όπως ανέφεραν επί λέξει.
Ταυτόχρονα με τις συνεργασίες που ανακοινώνονταν, οι υπόλοιποι εκλεγέντες επικεφαλής των συνδυασμών, εξέφραζαν διάφορες θέσεις εν όψει του δεύτερου γύρου. 
Ο Θανάσης Φωτόπουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» καλούσε τους «κομμουνιστές ψηφοφόρους» να εκφράσουν την αντίθεσή τους με λευκό ή άκυρο «προτάσσοντας τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, μαζί και των εργαζομένων στο Δήμο». 
Η Μαίρη Διακολιού της παράταξης «Αδέσμευτη Φωνή» δήλωνε ότι «η υπόδειξη για τον Β’ γύρο θα ήταν προσβολή για όσους μας ψήφισαν».
Ο Λευτέρης Μαγιάκης καλούσε τους ψηφοφόρους του σε «ψήφο κατά συνείδηση» και ο Επαμεινώνδας Αλ. Γαρδέλης δήλωνε ότι: «Στις εκλογές της 2ας Ιουνίου, ας δώσει το Μαρούσι το σύνθημα ότι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν ποδηγετείται, δεν χρωματίζεται, δεν κηδεμονεύεται».

Η μεγαλύτερη αποχή
Τη δεύτερη Κυριακή (2 Ιουνίου 2019), μετά από μια πρωτοφανή αποχή που έφτασε σε ποσοστό το 50,33% (δηλαδή, ένας στους δύο ψηφοφόρους δεν πήγε να ψηφίσει), νικητής βγήκε ο Θεόδωρος Αμπατζόγλου με ποσοστό 60,89% (14.608 ψήφοι) έναντι 39,11%  του Γεώργιου Καραμέρου (9.383 ψήφοι). 
Αναλυτικά οι εκλεγέντες που εισήλθαν στο Δημοτικό Συμβούλιο ήταν:
1. Από το συνδυασμό «Μαρούσι Νέα Εποχή» του Θ. Αμπατζόγλου οι Στέφανος Τσιπουράκης, Πέτρος Κόνιαρης, Δημήτριος Σμυρνής, Ευάγγελος Κάββαλος, Σπυρίδων Σταθούλης. Ειρήνη - Μαρία (Ρένα) Χαλιώτη, Επαμεινώνδας (Νώντας) Κατσιγιάννης, Μαρία (Μαίρη) Γώγου, Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, Ιωάννης Ιωαννίδης, Μιχαήλ Παπαδόπουλος, Φανή Λέκκα, Ελένη Βλάχου - Σταματάκη και Κωνσταντίνος Τσαγκαρόπουλος.
2. Από το συνδυασμό «Ενωμένο Μαρούσι» οι Γεώργιος Καραμέρος, Ηλίας Γιαννακάκος, Κωνσταντίνος Βλάχος, Σάρρα Εσκενάζη, Βασίλειος Μπούρας, Πέτρος Κούκουζας, Σπυρίδων Μπόγδανος, Άννα Φωτοπούλου - Νταλαμπέκη, Κυριακή Κανάρη - Ντάλλη και Σταματία (Τίνα) Μαρτίνη.
3. Από το συνδυασμό «Μαρούσι - Καθαρή Γραμμή», οι Παναγιώτης (Πάνος) Βραχνός, Νικόλαος Πέππας, Ελένη Λέκκα -  Καλαντζάκη, Αικατερίνη Ιωάννου και Παναγιώτης Σαγρής.
4. Από το συνδυασμό «Πάθος Και Λύσεις Για Το Μαρούσι» οι Ιωάννης Νικολαράκος, Μάριος Ψαραδέλλης και Αικατερίνη Βουρλάκη. 
5. Από το συνδυασμό «Μαρούσι Μπορείς - Το Μέλλον Στα Χέρια Σου»  οι Επαμεινώνδας Γαρδέλης και Μαρίνα Πατούλη - Σταυράκη.
6. Από το συνδυασμό «Λαϊκή Συσπείρωση Αμαρουσίου» οι Αθανάσιος Φωτόπουλος και Μαρία Καρλατήρα. 
7. Από το συνδυασμό «Είμαστε Μαρούσι» οι Κωνσταντίνος Ρώτας και Μαρία - Δήμητρα (Μάντυ) Ρώτα
8. Από το συνδυασμό «Μαρούσι Αδέσμευτη Φωνή» η επικεφαλής Μαίρη Διακολιού. 
9. Από το συνδυασμό «Ενότητα Ανατροπή Και Έργο Για Το Μαρούσι»  ο επικεφαλής Ελευθέριος Μαγιάκης και τέλος
10. από το συνδυασμό «Αριστερή Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση "Εκτός Των Τειχών"» ο επικεφαλής Δημήτριος Πολυχρονιάδης. 

 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2023

Οι φετινές εκλογές διεξάγονται την Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2023 και θα αναδείξουν δήμαρχο τον υποψήφιο που θα συγκεντρώσει ποσοστό  άνω του  43% (43%+1 ψήφο) επί των εγκύρων ψηφοδελτίων. Εάν αυτό δεν επιτευχθεί οι εκλογές θα επαναληφθούν την επόμενη Κυριακή, 15 Οκτωβρίου 2023, μεταξύ των  υποψηφίων δημάρχων των δύο (2) πρώτων συνδυασμών.
Ο χρόνος διενέργειας των δημοτικών εκλογών καθώς και η διάρκεια της θητείας των εκλεγμένων καθορίζονται από το άρθρο 5 του Ν 4804/5-6-2021 (ΦΕΚ 90 τ. α΄). Σύμφωνα με αυτό, νέος δήμαρχος και το 35μελές Δημοτικό Συμβούλιο Αμαρουσίου θα αναλάβουν καθήκοντα την 1η Ιανουαρίου 2024 και η θητεία τους θα λήξει την 31η Δεκεμβρίου 2028.
Ο αριθμός των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου Αμαρουσίου σε 35 προσδιορίζεται από το άρθρο 3 του Ν 4804/5-6-2021 που αναφέρει ότι: «Το δημοτικό συμβούλιο αποτελείται από τριάντα πέντε (35) μέλη, σε δήμους με πληθυσμό από πενήντα χιλιάδες έναν έως εκατό χιλιάδες (50.001 - 100.000) κατοίκους» και οφείλεται στο γεγονός ότι με την επίσημη Απογραφή του 2021 ο πληθυσμός του δήμου Αμαρουσίου ανερχόταν σε 71.830 κατοίκους. 
Τέλος, για την κατάρτιση των συνδυασμών, το άρθρο 15 του Ν 4804/21 αναφέρει ότι: «Ο ελάχιστος αριθμός υποψηφίων που πρέπει να περιλαμβάνει ένας συνδυασμός είναι: Για τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους, ίσος τουλάχιστον με τον αριθμό των εδρών κάθε εκλογικής περιφέρειας, με δυνατότητα προσαύξησης έως και εκατόν πενήντα τοις εκατό (150%). Δεκαδικός αριθμός στρογγυλοποιείται στην επόμενη ακέραιη μονάδα, εφόσον το κλάσμα είναι ίσο με το μισό της μονάδας και άνω». 
Αυτό σημαίνει ότι στο Μαρούσι κάθε συνδυασμός μπορεί να περιλαμβάνει στο ψηφοδέλτιό του τουλάχιστον 35 υποψήφιους (αριθμός ίσος με τις έδρες) και όχι παραπάνω 87 υποψηφίους (έδρες 35+προσαύξηση150%=87,5)
ΤΕΛΟΣ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η πλατεία Αγίας Λαύρας άλλοτε (όχι και πολύ παλιά)

Μαρούσι 1821-1827